ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺳﺘﻤﮕﺮ، ﺷﻌﺎﺭ ﻗﺮﺁﻧﻰ ﺍﺳﺖ

در این بین عده‌ای چشم خود را بر چراغ‌های هدایت بسته و نه تنها خود در مسیر اشتباه گام برمی‌دارند برای طی طریق دیگران نیز سنگ‌اندازی کرده و می‌خواهند خواسته پوچ و باطل خود را به جای حق، بر کرسی بنشاند.

در آیه 60 از سوره مبارکه هود می‌خوانیم: «وأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا إِنَّ عَادًا كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلَا بُعْدًا لِّعَادٍ قَوْمِ هُودٍ»؛ «ﻭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺭﻭﺯ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﺎ ﻟﻌﻨﺘﻲ ﺑﺪﺭﻗﻪ ﺷﺪﻧﺪ. ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻛﻪ [ﻗﻮمِ] ﻋﺎﺩ ﺑﻪ ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭﺷﺎﻥ ﻛﺎﻓﺮ ﺷﺪﻧﺪ، ﻫﺎﻥ! ﺩﻭﺭﻱ [ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ] ﺑﺮ ﻋﺎﺩ، ﻗﻮم ﻫﻮﺩ ﺑﺎد».

در تفسیر این آیه شریفه می‌توان به صورت مختصر گفت: ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺁﻳﺎﺕ ﺍﻟﻬﻰ ﺭﺍ ﺍﻧﻜﺎﺭ ﻭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺎﻏﻮﺕ ﭘﻴﺮﻭﻯ ﻛﻨﺪ، ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﻰ ﺩﻭﺭ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺍُﺗﺒﻌﻮﺍ... ﻟﻌﻨﺔ

ﺑﺪﻧﺎﻣﻰ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎ، یک ﻛﻴﻔﺮ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺍﺗﺒﻌﻮﺍ ﻓﻰ ﻫﺬﻩ ﺍﻟﺪﻧﻴﺎ ﻟﻌﻨﺔ

ﺷﻌﺎﺭ ﻣﺮﮒ ﺑﺮ ﺳﺘﻤﮕﺮ، یک ﺷﻌﺎﺭ ﻗﺮﺁﻧﻰ ﺍﺳﺖ. ﺍﻟﺎ ﺑُﻌﺪﺍً ﻟﻌﺎﺩ...

هرچند این شعار بعد از ارائه همه مسیرهای هدایت، صورت گرفته ولی در چندین آیه دیگر نیز می‌توان آن را مشاهده کرد: در سوره هود آیه 68 به شعار مردگ بر قوم ثمود اشاره شده «ﺍَﻟﺎ ﺑُﻌﺪﺍً ﻟﺜﻤﻮﺩ» که در این آیه شریفه می‌خوانیم: «كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا أَلَا إِنَّ ثَمُودَ كَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلَا بُعْدًا لِثَمُودَ»؛ «گويا هرگز در آن [خانه ‏ها] نبوده‏ اند آگاه باشيد كه ثموديان به پروردگارشان كفر ورزيدند هان مرگ بر ثمود».

در آیه 95 سوره مبارکه هود «ﺍَﻟﺎ ﺑُﻌﺪﺍً ﻟِﻤَﺪﻳﻦ» بیان شده و می‌خوانیم: «كَأَنْ لَمْ يَغْنَوْا فِيهَا أَلَا بُعْدًا لِمَدْيَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ»؛ «گويى در آن [خانه ‏ها] هرگز اقامت نداشته‏ اند هان مرگ بر [مردم] مدين همان گونه كه ثمود هلاك شدند».

اشاره به «ﻓﺒُﻌﺪﺍً ﻟﻠﻘﻮم ﺍﻟﻈﺎﻟﻤﻴﻦ» در سوره ﻣﺆﻣﻨﻮﻥ، آیه 41: «فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً فَبُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»؛ «پس فرياد [مرگبار] آنان را به حق فرو گرفت و آنها را [چون] خاشاكى كه بر آب افتد گردانيديم دور باد [از رحمت‏ خدا] گروه ستمكاران».

همچنین در آیه 44 سوره مبارکه مومنون به «ﻓﺒُﻌﺪﺍً ﻟﻘﻮم ﻟﺎ ﻳﺆﻣﻨﻮﻥ» اشاره شده: «ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَى كُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا كَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ فَبُعْدًا لِقَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ»؛ «باز فرستادگان خود را پياپى روانه كرديم هر بار براى [هدايت] امتى پيامبرش آمد او را تكذيب كردند پس [ما امتهاى سركش را] يكى پس از ديگرى آورديم و آنها را مايه عبرت [و زبانزد مردم] گردانيديم دور باد [از رحمت‏ خدا] مردمى كه ايمان نمى ‏آورند».