هجرت پیامبر(ص) به طائف به شایعات مشرکان پایان داد

ابوالقاسم اوجاقلو، عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان در گفت‌وگو با ایکنا از زنجان، با اشاره به سالروز هجرت پیامبر به طائف، اظهار کرد: این مسئله از سه منظر قابل بررسی است که نخست باید جایگاه طائف در آن روزگار تشریح شده در وهله بعدی به ترتیب زمان مهاجرت و مسئله هجرت در اسلام اشاره کرد.

وی با بیان اینکه طائف به سبب ارتفاع بسیار از سطح دریا، برخلاف آب و هوای گرم و سوزان شبه‌جزیره، دارای آب و هوای معتدل و مطبوع بود، گفت: در یک بررسی فرهنگی، جغرافیایی و تاریخی در شبه‌جزیره عربستان این نتیجه حاصل می‌شود که طائف به‌خاطر تاکستان‌های فراوان معروف بوده و از مناطق خوش آب هوا محسوب می‌شد.

عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان با اشاره به اینکه ثقفی‌ها طایفه‌ای از عرب بودند که به شجاعت و شمشیرزنی شهرت داشتند و با زور و جبر طائف را فتح کردند، ادامه داد: «لات» از بت‌های معروف اعراب در جاهلیت، در طائف قرار داشت و مردم گِرد آن طواف می‌کردند و به لحاظ مذهبی جایگاه ویژه‌ای درمیان اعراب داشت.

وی یادآور شد: از سویی دیگر اگر ما با بافت فرهنگی و قبیله‌ای عرب آشنا باشیم، ابوطالب یک حامی بزرگ برای پیامبر(ص) محسوب می‌شد که به خاطر جایگاه ویژه ابوطالب در میان سران اعراب ایشان از هر گزند و آسیبی در امان بودند.

اوجاقلو خاطرنشان کرد: سفر تبليغی پيامبر اسلام به شهر طائف در نزديكی مكه در حالی صورت گرفت كه به تازگی ابوطالب، ياور و حامی بزرگ آن حضرت، وفات يافته و به همين دليل، مشركان قريش بر آزار و اذيت خود عليه پيامبر(ص)، افزوده بودند.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: بنابراين اگر اهالی طائف به اسلام می‏گرويدند، اين شهر پايگاه و محل امنی برای مسلمانان تحت ستم مكه می‏شد. در بعضی از روايات نقل است پيامبر خود به تنهايی عازم طائف شدند و در بعضی ديگر هم آمده است که همراه با حضرت علی (ع) و زيد بن حارث عازم طائف شده‌اند.

وی ادامه داد: در مدت 10 روز یا یک ماهی که پیامبر در طائف می‌ماند با سران طائف گفت‌وگو می‌کند اما به نتیجه دلخواه دست نمی‌یابد اما همین دیدار کوتاه موجب می‌شود که اهالی طائف بی‌واسطه با پیامبر آشنا شده و همه شایعات و شبهاتی که درباره ایشان توسط مشرکان پراکنده شده بود، رنگ می‌بازد.

اوجاقلو خاطرنشان کرد: در سال نهم هجرت وقتی طائف توسط مسلمانان محاصره شد اهالی طائف به دلیل آشنایی قبلی با ایشان از جنگ، نزاع و درگیری پرهیزکرده و تسلیم شدند.

وی در پایان هجرت را یکی از آموزه‌های دین مبین اسلام دانست و یادآور شد: وقتی حاکمیت اجازه زندگی دینی به اقلیت‌های دینی را ندهد اسلام چاره کار را در هجرت می‌داند؛ هجرت به معنای مسافرت نبوده و از جایی به جای دیگرمنتقل شدن معنی می‌شود‌.
انتهای پیام