به گزارش ایکنا از مازندران، تا آنجایی که ما میدانیم مولا علی(ع) بستههای حمایتیاش را شبانه بر بالین مستمندان قرار میداد و میگذشت. آن بزرگمرد تاریخ، علی رغم داشتن غلام، خود کیسههای نان را بر دوش میگرفت به طوری که جای زخم کیسهها بر دوش مبارکش از نگاه بشر پنهان نماند و قرص نانی که طبخ کرده بود بدون اینکه کسی بفهمد توزیع میکرد.
این امام مسلمین وقتی به هر دلیلی نمیتوانست زندگی مستمندان را رونق ببخشد با ساده زیستی و همرنگ کردن خود با جامعه و با کمک پنهانی به نیازمندان از آنها حمایت میکرد.
واقعا مسئولان ما تا چه اندازه به سادهزیستی توجه دارند در حال حاضر که بیش از سه چهارم ملت درگیر مشکلات مالی هستند و برخی نمایندگان و مدیران که با نامهای مختلف، سقف دریافتیشان تا 20 میلیون تومان میرسد چگونه میتوانند با دریافتی اندک دو میلیونی یک کارمند بازنشسته یا حقوق کمتر از دو میلیون کارگران که اغلب با تاخیر هم دریافت میکنند، همدردی کنند.
دریافتی مدیران، نوش جانشان، اما چرا قانون کار در این وضعیت به پرداخت حقوق زیر دو میلیون را برای کارگران و کارمندان رضایت داده است و چرا اقدام مناسب مسئولان در راستای مردمداری مشاهده نمیشود.
تهیه بسته اقتصادی که دولت از ابتدای سال تا کنون گوش فلک را کر کرده چرا هنوز به دست مردم نرسیده است چرا تا کنون برای جبران کاهش قدرت خرید مردم اقدام عملی، کارشناسی شده و اساسی صورت نگرفته است و هر بار تاخیر میشود.
کاش دولت تدبیر و امید مبلغ کمک هزینه مردم را با رقمی درشت، بدون بوق و کرنای کردن به حساب خانوار واریز میکرد و فقط با یک پیامک به مردم اطلاع رسانی میشد که «این مبلغ حق شما است که از سوی خدمتگزار شما واریز شد» و خدای ناکرده به حیثت عمومی جامعه لطمهای وارد نشود و بهتر است ما در روش کمک نیز علی وار عمل کنیم.
امیدواریم همه مسئولان ساده زیستی مولایشان علی(ع) را پیشه خود کنند و در ساده زیستی برای همه الگو باشند . چه خوب است همه مردم و مسئولان در روزگار تحریم بیشتر به فکر مستمندان باشیم و اجاره ندهیم به حرمت آنهایی که با دستهای پینه زده نان آور خانهاند و با سیلی صورتشان را سرخ میکنند خدشه وارد شود.
یادداشت/ علی پاداشی
انتهای پیام