امام شیفته و دلداده قرآن بود/ جایگاه قرآن در نزد امام خمینی(ره)

حجت‌الاسلام‌والمسلمین سید‌علی‌اکبر حسینی، عضو هیئت‌ علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن، در گفت‌وگو با ایکنا از قم، با اشاره به اینکه امام خمینی(ره) شخصیتی جامع‌الاطراف بود، گفت: متأسفانه جایگاه سیاسی و شهرت اجتماعی ایشان، وجه علمی و عرفانی او را تحت‌الشعاع قرار داده؛ در حالی که پایه و اساس شخصیت امام(ره) ریشه در معارف و اندیشه‌هایی دارد که بر اساس آن ره‌توشه چنین مسیری را کسب کرده است.

وی با اشاره به اندیشه‌های قرآنی حضرت امام(ره)، ادامه داد: در صحیفه امام آمده انگیزه بعثت نزول وحی و نزول قرآن است و انگیزه تلاوت قرآن بر بشر این است که تزکیه پیدا کند و نفوس مصفا بشوند از این ظلماتی که در آن‌ها موجود است.

این استاد حوزه علمیه افزود: از دیدگاه حضرت امام(ره)، فهم قرآن برای همه انسان‌ها مقدور است و هر کس به قدر استعداد و اشتهای درک مفاهیم، از آن بهره‌مند خواهد شد و هیچ کس از این سفره گسترده الهی دست خالی برنمی‌خیزد.

‌حسینی تصریح کرد: از دید رهبر کبیر انقلاب، پاک شدن از آلودگی‌ها و پلیدی‌های عالم طبیعت، چنگ زدن به دامن اهل بیت عطمت و طهارت(ع)، دوری از اخلاق پست و زشت و آراستگی به فضیلت‌های علمی و عملی از ابتدایی‌ترین شرایط فهم قرآن است.

عضو هیئت‌ علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی گفت: خودبینی، آرای فاسد و مذاهب باطل، اکتفا کردن به فهم مفسران از آیات قرآن، معاصی و کدورات حاصل از طغیان و سرکشی نسبت به ساحت پروردگار، حب دنیا از جمله حجاب‌های فهم قرآن از دیدگاه امام خمینی(ره) هستند؛ ایشان می‌فرمایند که قرآن نور است و افرادی که می‌خواهند قرآن را بفهمند و طوری باشد که هر چه قرائت می‌کنند بالا بروند باید این حجاب‌ها را بردارند.

وی با اشاره به اهمیت تلاوت قرآن، بیان کرد: در کتب مختلف از نزدیکان امام نقل شده حضرت امام(ره) همواره در هر فرصتی که به دست می‌آوردند به تلاوت قرآن مشغول می‌شدند و این غیر از اوقات منظم و مرتبی بوده که هر روز به این امر اختصاص داده بودند؛ البته تلاوت قرآن امام با تفکر و تأمل همراه بوده و صرف روخوانی آن نبوده است و می‌گویند در آن ساعات کسی نزد امام نمی‌رفت و امام پاسخ کسی را نمی‌دادند و کاملاً دل و جان را به قرآن می‌دادند.

این استاد حوزه علمیه ادامه داد: حضرت امام به جهت اعتقاد راسخی که به قرآن داشتند و جایگاهی که قرآن در اندیشه و تفکر ایشان داشت، همواره در دفاع از این کتاب آسمانی پیشرو پیش قدم بودند و می‌توان گفت اصلی‌ترین چیزی که ایشان را به میدان مبارزه کشاند، دفاع از قرآن کریم بود.

وی ادامه داد: امام خمينی(ره) ريشه‏ اي‏ترين مشكل و بزرگ‏ترين درد جوامع اسلامی را دوری ‏مردم از قرآن و در نتيجه مهجور ماندن اين آخرين صحيفه آسمانی می‌دانست و براين واقعيت تلخ همواره تأكيد می‌‏كرد كه مشكلات مسلمين زياد است، لكن مشكل ‏بزرگ مسلمين اين است كه قرآن كريم را كنار گذاشته و تحت لوای ديگران درآمده‌‏اند.

ادبیات امام یک ادبیات قرآنی است
حسینی در بخش دیگری از سخنانش، با اشاره به اینکه ادبیات امام یک ادبیات قرآنی است، تصریح کرد: ایشان عالی‌ترین معارف اسلامی را با الهام از سبک قرآن به جامعه القا می‌کردند؛ در سخنرانی‌های ایشان مفاهیم دقیق عرفانی و فلسفی با امثل و حکم و قصص تاریخی و احکام الهی ممزوج شده است؛ بسیاری از اصطلاحات قرآن مانند، استکبار، مستکبر، مستضعف، شیطان، استقامت، برائت از مشرکین، قدس، تزکیه نفوس و اصطلاحاتی از این قبیل ‌بین جامعه احیا شد و مردم کوچه و بازار ضمن آشنایی با آن‌ها، در محاورات خود از آن بهره می‌بردند.

عضو هیئت‌ علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی اضافه کرد: جلوگیری از فهم قرآن و آگاهی از معارف آن و اسلام از نقشه‌های اجانب بود که حضرت امام با کشف این توطئه همگان را نسبت به آن آگاهی داده و در صحیفه امام آمده که شیاطین کاری کرده‌اند که نگذاشتند قرآن را آنطور که هست ما بفهمیم، نگذاشتند مسلمان‌ها بفهمند و این تبلیغات حتی در عمق حوزه‌های علمیه قم و نجف نفوذ کرده است.

این استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه حضرت امام پناه بردن به قرآن را مایه مجد و عظمت مسلمانان دانسته، گفت: حضرت امام اعتقاد داشتند قرآن خود می‌تواند بزرگترین عامل وحدت بخش مسلمین باشد و همواره سعی داشتند همه را حول محور قرآن و اسلام دعوت کنند.

‌حسینی در پایان یادآور شد: بر علمای حوزه علمیه، بالاخص حوزه علمیه قم که امام حق حیات بر آن‌ها دارد، واجب است امکانات و شرایط گسترش نشر و تفسیر اندیشه‌های علمی و عرفانی ایشان را فراهم کنند و بیشتر به بررسی و تببین نظرات امام فرزانه در این خصوص بپردازند.

انتهای پیام