تغییرات مسابقات قرآن برای جلب همگان کیفیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد
گروه مسابقات ــ مدیر شبکه رادیویی قرآن ضمن انتقاد از تأثیرگذاریهایی که در مسابقات به منظور جذب همگان انجام می‌شود و اتفاقاً باعث نزول سطح کیفی می‌شود، گفت: برای نمونه فاصله‌ای که بین قاری و مستمعان وجود دارد به ویژه در شرایط مصلای تهران، قاری را اذیت می‌کند و این باعث می‌شود که کیفیت مسابقات افت کند.
در آستانه برگزاری سی‌وششمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن جمهوری اسلامی ایران گفت‌وگویی با احمد ابوالقاسمی، مدیر شبکه رادیویی قرآن، داشتیم. در ادامه مشروح گفت‌وگو خبرنگار ایکنا با این قاری و داور بین‌المللی را می‌خوانید؛
- به نظر شما نقطه مغفول و یا اصلی‌ترین ضعف مسابقات بین‌المللی ایران چیست؟
رشته ترتیل‌خوانی می‌تواند به مسابقات اضافه شود، چون مورد توجه عده بیشتری از مردم جهان است. اگر بحث تلاوت قرآن را بخواهیم این گونه در نظر بگیریم که نتیجه‌اش استفاده عموم از آن شود، باید بهترین ترتیل‌خوان جهان را پیدا کنیم تا بتوانیم در این حوزه خدمات بیشتری برای مردم داشته باشیم.
مسابقات در سطح بین‌المللی در حال حاضر ویژه طلاب، نوجوانان، دانش‌آموزان، نابینایان و بانوان برگزار می‌شود، در صورتی که اگر کسی قرار باشد خوب قرائت کند، برای مثال نابینا هم باشد می‌تواند خوب بخواند، چون در حنجره که مشکلی نیست، اتفاقاً در یادگیری موسیقی نابینایان خیلی قوی‌تر هستند. پس دلیلی ندارد که برای آنها مسابقه جدا بگذاریم، مگر یک دلیل اجتماعی وجود داشته باشد، مثلاً حمایت از معلولان یا نابینایان، اما اضافه کردن مسابقات ترتیل می‌تواند انگیزه ایجاد کند و عده بسیار زیادی ممکن است به این حوزه جذب شوند.
- اصلاً چرا باید مسابقه برگزار شود؟
معمولاً مسابقه را به ویژه در امور فرهنگی در حوزه‌هایی برگزار می‌کنند که اقبالی به این موضوع وجود نداشته باشد، مثلاً در مداحی مسابقه نداریم، برای اینکه به اندازه کافی جامعه، پذیرای هنر مداحی است و خودش برای آنها محل اجرای برنامه را تهیه می‌کند، مثل حسینیه‌ها و تکایا که مردم خودشان ایجاد می‌کنند و ذاکر اهل بیت(ع) وقت هم کم می‌آورد، اما در تلاوت قرآن چون همچین مصادیقی نداریم یا اندک است. پس برای اینکه انگیزه ایجاد شود مسابقات را برگزار می‌کنند. وقتی عنوان مسابقه انتخاب شد، دیگر نباید در کنارش چیزهای دیگری اضافه شود.
- چه پیشنهادی برای برگزاری جذاب‌تر مسابقات دارید؟
مسابقه باید حتماً هیجان داشته باشد تا برای کسانی که دنبال می‌کنند، جاذب باشد. در صدا و سیما مسابقات گوناگون برگزار می‌شود، اما جایگاه مسابقات قرائت قرآن دارای جایگاه و شأن دیگری است.
مسابقه نتیجه‌اش و یا اثرگذاریش مهم است، حتی اگر با چند داور یا بدون حضور مستمع هم باشد، مسابقه برگزار می‌شود، اما اینکه جذابیت لازم را ندارد به این دلیل است که مسابقات تک نفری برگزار می‌شود، در حالی که در مسابقه تیمی لحظه به لحظه گوی مسابقه بین افراد رد و بدل می‌شود و این روند هیجان ایجاد می‌کند، اما در مسابقات بین‌المللی برای مثال نفر اول مسابقات روز یکشنبه و نفر دوم روز چهارشنبه مسابقه دارد. حال چه کسی می‌تواند اینها را در یک قاب در نظر بگیرد یا به خاطر بسپارد که یکشنبه چه خوانده شده است؟
اگر بخواهیم به فکر اصل مسابقات باشیم، اصلاً ضرورتی ندارد که مستمع آنجا باشد. حال اگر مستمعی خواست بیاید و حضور داشته باشد، مانعش نمی‌شویم، اما اگر بخواهیم یک کار جاذب و با هیجان انجام دهیم، باید فرم عوض شود و سرنوشت مسابقات جهانی را نباید به این موضوع گره بزنیم. می‌توانیم مسابقاتی از طریق رسانه‌ها اجرا کنیم، مثل برنامه اسرا که موضوع مسابقات مشخص و بیشتر فرازخوانی است و مستمع می‌تواند در یک فاصله 20 دقیقه‌ای پنج تلاوت را با هم بشنود و داور اینها را تحلیل می‌کند. تلاوت نیز از قبل مشخص شده و کپی‌خوانی است. اینها همه می‌تواند ایجاد هیجان کند، اما نمی‌توانیم همه را در یک موضوع جمع کنیم.
اگر می‌خواهیم کار تبلیغی انجام دهیم، باید فرم مسابقه را عوض کنیم. مثلاً جشنواره یا جنگ برگزار شود و سه نفر حضور داشته باشند که نفس به نفس بخوانند، یعنی یک فراز را انتخاب کنیم بگوییم این فراز 35 ثانیه طول می‌کشد تا خوانده شود و معنی آن را بگوییم و قاریان متناسب با معنی آیه، یک لحن و چیدمان را انتخاب کنند و چند نفر پشت سر هم این آیه را بخوانند، خیلی هیجانی‌تر می‌شود.
- نظر شما درباره محل برگزاری مسابقات و محل اسقرار قاری چیست؟
اگر قرار باشد مسابقه برگزار کنیم تا بهترین قاری کشور را انتخاب کنیم چه ضرورتی دارد که یک عده تماشا کنند، برای اینکه عده‌ای به مسابقات توجه کنند تأثیراتی روی مسابقه می‌گذاریم که اتفاقاً کیفیت مسابقه را کم می‌کند، مثلاً فاصله بین قاری و مستمعان در مصلی وجود دارد و این فاصله قاری را اذیت می‌کند پس برای اینکه بتوانیم صوت مناسب به گوش همه حضار برسانیم، بدترین صوت را به گوش قاری می‌رسانیم و اینگونه کیفیت مسابقات افت می‌کند. نباید بخواهیم در یک کار 10 هدف را دنبال کنیم. البته هرچه بتوانیم اهداف بیشتری را دنبال کنیم خوب است، اما به شرطی که اصل موضوع فدا نشود. در حال حاضر به خاطر حضور حداکثری مردم، سالن مصلی را انتخاب کردیم. بعد برای اینکه دکور مناسب تلویزیون باشد، فاصله بین قاری و اولین شنونده تلاوت، 15 الی 20 متر است و قاری دیگر نمی‌داند برای کی باید بخواند و چون می‌خواهیم یک صدای حجیم و عظیم در یک سالن چند هزارمتری اجرا کنیم، صدای خوبی نمی‌توانیم به گوش قاری برسانیم و کم‌کم خواندن قاری افت می‌کند و طعم مسابقات از بین می‌رود. اینها چرخه‌های منفی است که می‌تواند جذابیت مسابقات را کم کند.
انتهای پیام
