به گزارش ایکنا؛ سید عقیل حسین المُنوَّر یک اندیشمند با تخصص فراوان و فعالیتهای بسیار متنوع است. پدرش، حبیب حسین بن عقیل بن احمد المُنوَّر شخصیت محترم و محبوب در پالمبانگ بود.
مادرش شریفه سندس بنت محمد المُنوَّر(از ذریه پیامبر)، یک زن خانه دار، صالحه، عاقله و باهوش بود که توانست فرزندش را به حافظ قرآن و احادیث، قاری، فقیه، استاد دانشگاههای معتبر، مبلغ، سخنران و داور مسابقات بینالمللی قرآن در کشورهای مختلف، تبدیل کند.
بنا به اعلام رایزنی فرهنگی ایران در اندونزی؛ سید عقیل حسین المنور به عنوان وزیر دین از سال 2001 تا 2004 مشغول به کار شد. وی فارغ التحصیل از دانشکده شریعت در دانشگاه ام القری در سال 1987 است. علاوه بر این، وی همچنین در سال تحصیلی 1990 تا 1998 به تدریس کادرهای علمای مجلس علمای اندونزی پرداخت.
عقیل المنور هنگامی که وزیر بود، هر روز جمعه و شنبه در برنامههای تحصیلات تکمیلی دانشگاه های مختلف در شهرهای مختلف برای تدریس وقت میگذاشت. او داوری مسابقات بینالمللی قرآن کشورمان را نیز به عهده داشته است.
یکی از تخصصهای این قاری و داور اندونزیایی که مورد اعتراف همه است، در زمینه تلاوت قرآن است. او در سن نوجوانی و قبل از تحصیل در عربستان، به عنوان یک قاری معروف در سطح ملی شناخته میشد.
عقیل المنور به تدریس درسهای دانشگاهی مانند علوم قرآن، تفسیر، علوم حدیث، فقه، اصول فقه، زبان عربی، تفسیر احکام، فقه جنایات، فقه مواریث، نغم، مطالعات اسلامی، تاریخ دادگاه های اسلامی و... مشغول بوده و هست.
اعجاز قرآن و متدولوژی تفسیر(انتشار در سال 1993)، اصول فقه، تاریخچه و مقدمه، علم تخریج حدیث، تاریخچه و مقدمه، احکام اسلامی بنا بر مذهب شافعی، مطالعات تطبیقی قول قدیم و قول جدید (تحقیق)، ابعاد زندگی در منظر اسلام(2001) و انتقال خون از نظر احکام اسلام (مقاله کارشناسی ارشد دانشگاه رادن فتَح شهر پالمبانگ) از آثار و تألیفات این قاری و داور اندونزیایی است.
انتهای پیام