فتح مکه، فتح قلوب بود
گروه معارف ــ مدیر حوزه علمیه شهرستان شهرکیان گفت: فتح مکه فتح سرزمین نبود بلکه فتح قلوب بود، فتح مکه تابیدن نور خورشید اسلام و معنویت به دل‌های تشنه و داغ‌دیده از ظلم و ستم و نابرابری بود.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین مهدی خدابنده، مدیر حوزه علمیه شهرکیان در چهارمحال و بختیاری در گفت‌وگو با ایکنا از چهارمحال و بختیاری بیان کرد: پیامبر(ص) در دهم ماه رمضان سال هشتم هجری، در رأس یک سپاه بزرگ 10 هزار نفری از مسلمانان اعم از مهاجرین، انصار و قبایل و طوایف اطراف مدینه در واکنش به نقض پیمان حدیییه توسط قریشیان به سوی مکه حرکت کرد. برخی از مورخان و سیره‌نگاران، تاریخ فتح مکه را در روز سیزدهم رمضان ذکر کرده‌اند، ولی اکثر علمای شیعه و اهل سنت، روز بیستم رمضان را روز فتح مکه می‌دانند.
وی ادامه داد: زمانی که سپاه حضرت رسول وارد شهر مکه شدند پرچم اسلام در دست فردی بود که بلند شعار می‌داد: «الیوم، الیوم‌الملحمه، امروز روز در هم کوبیدن است» که حضرت رسول(ص) با قدرت و شدت پرچم را از او گرفتند و به دست فرد دیگری دادند و به او فرمودند که شعار «الیوم الیوم المرحمه، امروز روز رحمت است» را سر دهد و هر کسی را به طرف اسلام تمایل داشتند و یا حتی علیه اسلام و پیامبر حرکت‌های سختی انجام داده بودند را مورد بخشش قرار دادند که نتایجی همچون روی‌آوردن مشرکان شبه‌جزیره عربستان به اسلام در سال‌های بعد را در پی داشت. سران مشرکان قریش از جمله ابوسفیان نیز قبل از ورود مسلمانان به شهر مکه، اسلام آوردند.
مدیر حوزه علمیه شهرکیان تصریح کرد: روز فتح مکه روز شادمانی و رضایت برای مسلمانان و مشرکان و حتی اهل مکه بود که با پیامبر و مسلمانان به ستیز و مبارزه پرداختند بود؛ چراکه پیامبر جلوه‌ای زیبا از انسانیت، عدالت، ترحم و بخشش نسبت به دوست و دشمن را به نمایش گذاشت و حتی فرمودند شعار دهید هر کسی به خانه ابوسفیان برود در امان است.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین خدابنده اظهار کرد: زمانی که پیامبر(ص) قصد داشت کلید کعبه را از کلیددار بگیرد شخص کلیددار از ترس اینکه مبادا حضرت محمد(ص) کلید را برای همیشه از او پس بگیرد متواری شد، اصحاب او را نزد رسول‌الله(ص) آوردند که حضرت بعد از اینکه خانه کعبه را از وجود نمادهای شرک و بت‌ها تطهیر کرد و بر بام کعبه اذان گفتند، مجدد کلید را به کلیددار تحویل داد که برق نگاه آن فرد نسبت به پیامبر و رضایت از او که حکایت از ایمان به نهضت الهی پیامبر بود آشکارا پیدا شد.
وی با اشاره به اینکه فتح مکه فتح سرزمین نبود، بیان کرد: فتح مکه فتح قلوب بود. فتح مکه تابیدن نور خورشید اسلام و معنویت به دل‌های تشنه و داغ‌دیده از ظلم و ستم و نابرابری بود از همه مهم‌تر اینکه بعد از فتح مکه پیامبر با اینکه بسیار به مکه دلبستگی داشت دیگر در آن سرزمین نماندند و به مدینه رفتند و در پاسخ این هجرتش فرمود: دوست نمی‌دارم در مکانی بمانم که دستور هجرت الهی آن سرزمین به من داده شده است.
مدیر حوزه علمیه شهر کیان در پایان گفت: در زوایای مختلف فتح مکه و دستورات پیامبر قبل از فتح، ظرائف فردی، اجتماعی، اخلاقی، حقوقی، قانونی و جهانی بسیاری وجود دارد که باید در نقطه نقطه آن جست‌وجو کرد و منشوری جهانی برای حاکم اسلام و حکومت اسلامی از آن استخراج کرد و ای کاش همه ما چگونگی زیستن و نفس کشیدن را با عمل به دستورات پیامبر دریابیم و از آن‌ها استفاده کنیم.
انتهای پیام
