از کشاورزی در روستا تا شهادت در مکه

به گزارش ایکنا از همدان، عبدالکریم وحید دوم فروردین‌ماه سال 1346 در روستای فیروزآباد شهرستان نهاوند از توابع استان همدان و در خانواده‌ای کشاورز و مذهبی به دنیا آمد.
پدرش آقا محمد کشاورز بود و با کشاورزی و باغداری مخارج جاری زندگی را تأمین می‌کرد و درعین‌حال همراه با همسر خود به تربیت دینی و اعتقادی بچه‌ها اهمیت بسیار می‌داد و تلاش می‌کرد تا ذره‌ای درآمد حرام وارد زندگی نشود که نتیجه این اعتقاد، فرزندان پاک سرشتی شد که در راه اسلام و انقلاب گام برداشتند.
عبدالکریم سال 1353 وارد دبستان شد و تا سال دوم مقطع متوسطه ادامه تحصیل داد و پس‌ ازآن با راه‌اندازی فروشگاه مصالح ساختمانی، وارد بازار کسب‌وکار شد.
سال‌های مبارزه و پیروزی مردم ایران در مقابل رژیم طاغوت نوجوانی 11 ساله بود اما با همان دستان کوچک و همتی والا، همراه با دیگر جوانان و نوجوانان در راه پیروزی انقلاب اسلامی مردم ایران گام برداشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ضمن همکاری با گروه‌های خدمت رسان به محرومان و مستضعفان، به نیروی بسیج مستضعفین پیوست.
با آغاز جنگ تحمیلی و سال‌های دفاع مقدس، برادرش ابوالقاسم وحید روانه جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد و پس از سال‌ها مجاهدت در راه خدا، در بهمن سال 1362 با سمت فرمانده گردان به شهادت رسید.
شهادت ابوالقاسم تأثیر بسیاری بر روحیه جهادی عبدالکریم گذاشت و باوجود سن و سال کم، ضمن مراقبت از فرزندان برادر شهیدش، فعالیت‌های خود در پشت جبهه و در یاری‌رساندن به جبهه‌های حق علیه باطل را دوچندان کرد.
سال 1364 و در سن 18 سالگی ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دو فرزند (رضا و زهرا) است که از او به یادگار مانده است. پس از مدت‌ها خدمت به مردم و حضور در فعالیت‌های پشت جبهه، سال 1366 برای انجام مناسک حج روانه مکه مکرمه و مدینه منوره شد.
در آن سال، حجاج ایرانی بنا بر تکلیف شرعی و اعتقادی خود و باهدف اعلام عمومی تنفر ملت مسلمان ایران از کفار و استعمارگران آمریکایی و اسرائیلی، راهپیمایی برائت از مشرکین راه انداختند که با هجوم نیروهای آل سعود و کشتار وحشیانه حجاج، بسیاری از حاجیان ایرانی به شهادت رسیدند.
عبدالکریم وحید نیز در 9 مرداد سال 1366 در مکه مکرمه و در حال احرام، به دلیل فریاد شعارهای آزادی و آزادگی و دفاع از مظلومان عالم، به ضرب گلوله سعودی‌ها، به شهادت رسید و به برادر شهیدش پیوست. پیکر مطهر وی پس از انتقال به وطن، در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

بخشی از وصیت‌نامه شهید عبدالکریم وحید
در بخشی از وصیت‌نامه شهید آمده است: خداوندا الآن كه عازم خانه تو هستم از تو می‌خواهم كه از گناهانم بگذرى و در آن گرماى سوزان و طاقت‌فرسا مقاومم كنى و به من صبر عطا فرمايی.
خدايا رزمندگان عزيزمان را در جبهه‌هاى حق عليه باطل پيروز گردان و به امام عزيزمان طول عمر عطا فرما و به امت مقاومت و صبر عطا فرما.
خدايا از اينكه عازم آن منطقه‌اى هستم كه محمد(ص) در آنجا پا گذاشت و در آنجايى كه اسماعيل قربانى می‌خواست شود صحرايى سوزان، خدايا در صحراى محشر پاهايم را نلغزان و مقاومم گردان و در عرفات و منا اعمالم را موردقبول گردان، ان‌شاءالله.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
انتهای پیام