معرفی بقعه متبركه قيدار نبی(ع) شهرستان خدابنده
گروه فرهنگ و هنر: وب سايت سازمان ميراث فرهنگی و صنايع دستی استان زنجان به معرفی بقعه متبركه حضرت قيدار نبی(ع) كه در شهرستان خدابنده است همزمان با ديگر اماكن مذهبی استان پرداخته است.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه زنجان، در اين وب سايت درباره اين بقعه متبركه آماده است: بنای آرامگاهی قيدار نبی(ع) در جنوب غربی شهرستان قيدار (خدابنده) و در دامنه ارتفاعات با همين نام قرار دارد كه متعلق به قيدار بن اسماعيل بن ابراهيم (عليه السلام) از پيامبران بزرگان الهی است.
انتساب اين مكان به حضرت قيدار نبی(ع) با استشهاد 65 نفر از علمای طراز اول مورد تأييد قرار گرفته و بدين ترتيب شايعه اختصاص بنا به قبر «بلغارخاتون» زن غازان خان مغول مردود شده است.
در كتاب «منهاج البراعه» تأليف «ميرزا حبيب الله هاشمی خويی» شجره نامه حضرت بدين شرح ذكر شده است: محمد بن عبدالله(ص) بن عبدالمطلب و اسمه پيبه بن هاشم واسمه عمروبن عبدالمناف واسمه شيبه بن هاشم واسمه عمروبن عبدالمناف واسمه المغيره بن قصی واسمه زيد بن كلاب بن مره بن كعب بن لوی بن غالب بن فهر بن مالك بن النصر و هو قريش بن كنانه بن جزيمه بن مدركه بن الياس بن مفر بن نزاربن معبدبن عدنان بن اود بن ليسع بن الهميسع بن سلامان بن بنت بن حمل بن قيدار بن اسماعيل بن ابراهيم (عليه السلام) بن تاريخ بن ناخور بن ساروع بن آدم (عليه السلام).
هم چنين در كتاب «جلاء اليون» تأليف «محمد باقر مجلسی» نيز بر همين منوال شجره قيدار نبی(ع) را به ابراهيم و آدم عليهما السلام نسبت داده است.
نويسنده اين مطلب تصريح كرده است: كتيبه ها و شيوه های تزئينی بنا گويای آن است كه سازه‌های معماری آن بايستی در دورانهای مختلفی انجام پذيرفته باشد.
از آن جمله قديمی‌ترين كتيبه بر جای مانده در ضلع جنوبی صحن گنبددار به تاريخ 719 هجری قمری است كه به تجديد ساخت آرامگاه توسط بلغان خاتون همسر غازان خان ششمين سلطان ايلخانی اشاره می‌كند.
كتيبه ای ديگر در همان صحن كه به شرح انجام تعميرات بنا توسط تيمورخان به سال 751 هجری قمری می‌پردازد.
در توضيحات ظاهری اين بنا آمده است: آرامگاه قيدار نبی(ع) با ميانسرای مطبق دارای گنبد ناقوسی شكلی است كه با كاربندی زيبا كه در سطوح داخلی مزين به نگاره‌های گياهی و جانوری گچ‌بری به چشم می خورد.
اين بنای آرامگاهی به شماره 321 در فهرست آثار ملی به ثبت رسيده است و همه روزه به خصوص شب‌های جمعه زائران فراوانی از اطراف جهت زيارت و نذر و نياز به اين مكان مقدس پناه می آورند.
انتساب اين مكان به حضرت قيدار نبی(ع) با استشهاد 65 نفر از علمای طراز اول مورد تأييد قرار گرفته و بدين ترتيب شايعه اختصاص بنا به قبر «بلغارخاتون» زن غازان خان مغول مردود شده است.
در كتاب «منهاج البراعه» تأليف «ميرزا حبيب الله هاشمی خويی» شجره نامه حضرت بدين شرح ذكر شده است: محمد بن عبدالله(ص) بن عبدالمطلب و اسمه پيبه بن هاشم واسمه عمروبن عبدالمناف واسمه شيبه بن هاشم واسمه عمروبن عبدالمناف واسمه المغيره بن قصی واسمه زيد بن كلاب بن مره بن كعب بن لوی بن غالب بن فهر بن مالك بن النصر و هو قريش بن كنانه بن جزيمه بن مدركه بن الياس بن مفر بن نزاربن معبدبن عدنان بن اود بن ليسع بن الهميسع بن سلامان بن بنت بن حمل بن قيدار بن اسماعيل بن ابراهيم (عليه السلام) بن تاريخ بن ناخور بن ساروع بن آدم (عليه السلام).
هم چنين در كتاب «جلاء اليون» تأليف «محمد باقر مجلسی» نيز بر همين منوال شجره قيدار نبی(ع) را به ابراهيم و آدم عليهما السلام نسبت داده است.
نويسنده اين مطلب تصريح كرده است: كتيبه ها و شيوه های تزئينی بنا گويای آن است كه سازه‌های معماری آن بايستی در دورانهای مختلفی انجام پذيرفته باشد.
از آن جمله قديمی‌ترين كتيبه بر جای مانده در ضلع جنوبی صحن گنبددار به تاريخ 719 هجری قمری است كه به تجديد ساخت آرامگاه توسط بلغان خاتون همسر غازان خان ششمين سلطان ايلخانی اشاره می‌كند.
كتيبه ای ديگر در همان صحن كه به شرح انجام تعميرات بنا توسط تيمورخان به سال 751 هجری قمری می‌پردازد.
در توضيحات ظاهری اين بنا آمده است: آرامگاه قيدار نبی(ع) با ميانسرای مطبق دارای گنبد ناقوسی شكلی است كه با كاربندی زيبا كه در سطوح داخلی مزين به نگاره‌های گياهی و جانوری گچ‌بری به چشم می خورد.
اين بنای آرامگاهی به شماره 321 در فهرست آثار ملی به ثبت رسيده است و همه روزه به خصوص شب‌های جمعه زائران فراوانی از اطراف جهت زيارت و نذر و نياز به اين مكان مقدس پناه می آورند.
