آرزوهایی که بوی نان می‌دهد!/ نگاهی به انسانیتی که گاهی فراموش می‌شود
گروه اجتماعی: بازار داغ خرید و فروش نوروزی در بازارها، گاهی انسان را از دیدن کودکانی که در این میان، سرشار از آرزوهایی هستند که بوی نان می‌دهد، باز می‌دارد و جای تبیین معنای عمیق «احسان» در این میان خالی است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از زنجان، هر سال با نزدیک شدن به ایام عید نوروز، بر خلاف بسیاری از رسوم حسنه ایرانی که در حال وارد شدن به صندوقچه‌های قدیمی تاریخ هستند، رسم خرید ملزومات نو برای سال جدید، هنوز هم پا بر جا مانده و بازارها و خیابان‌های پر ازدحام روزهای پایانی اسفندماه هر سال، گواه این مسئله است.
کودکانی که دست در دست والدین خود، چشمانشان را تیز می‌کنند تا مبادا ویترین مغازه‌ای از دید آن‌ها پنهان مانده باشد و پدران و مادرانی که هر چند به سختی، اما به بهانه نزدیکی عید، روانه بازار شده‌اند و خرید کفش و لباس نوی فرزندانشان، درجه اول اهمیت را برای آن‌ها دارد.
بازار خرید و فروش ماهی قرمز هم که از روزهای پایانی بهمن پا گرفته و بعید است کودکی با عبور از کنار تنگ‌های رنگارنگ ماهی قرمز، دلش هوای خرید یکی از آن‌ها را نکرده باشد.
این اتفاقات و تصاویر، روند طبیعی روزهای پایانی اسفند در خیابان‌های شهرهایی است که از دود، گرانی و دغدغه سرشارند. اما گاه صحنه‌هایی همچون فریم‌هایی از فیلم دوربین‌های آنالوگ قدیمی که معلوم هم نبود چه چیزی باعث به اصطلاح «سوختن» آن‌ها می‌شد، از دید همه ما پنهان می‌مانند.
صحنه‌هایی که نه تنها در روزهای پایانی ماه اسفند، «نو شدن» را فریاد نمی‌زنند؛ بلکه سرشار از حسرت و آرزوهایی هستند که بوی نان می‌دهند!
کافی است ساعتی را بدون توجه به مردم عادی کوچه و بازار، پشت چراغ قرمزهای خیابان بگذرانی؛ دست‌های کودکانی را خواهی دید که با گرمای اگزوز اتوبوس‌های مسافربری گرم می‌شوند و اما دلشان هنوز سرد است!
بنا ندارم از موضوع تکراری کودکان خیابانی سخن بگویم که با تمام پی‌گیری‌های خبری و رسانه‌ای، هیچ‌گاه به نتیجه نرسیده است! می‌خواهم از آرزوهای کوچکی بگویم که در میان شلوغی‌های خیابان و رنگ و لعاب لباس‌فروشی‌های دم ِ عید، گمشان کرده‌ایم.
ابوالفضل خوئینی، معاون سیاسی ـ امنیتی فرماندار زنجان با اشاره به این‌که حضور کودکان کار و متکدیان در شهرها، به‌عنوان یکی از معضلات اساسی شهرهای بزرگ مطرح است، می‌گوید: با وجود این‌که رسانه‌های کشور در قالب‌های مختلف به این موضوع پرداخته‌اند، اما این افراد، همچنان به‌عنوان یکی از آسیب‌های شهری محسوب می‌شوند.
وی ادامه می‌دهد: در این میان، کودکان کار، جدای از حوزه تکدی‌گری هستند و نیاز خانواده‌های آنان سبب می‌شود که والدین، آن‌ها را برای تهیه مخارج روزمره، به کارهای این‌چنینی بگمارند و تنها مرجعی که در زمینه ساماندهی آن‌ها در سطح کشور فعالیت می‌کند، بهزیستی است که در صورت نیاز، آن‌ها را به آغوش خانواده بازگردانده و با همکاری کمیته امداد، این خانواده‌ها را تحت پوشش قرار می‌دهند.
مؤسسه‌های خیریه حمایت از کودکان کار، حمایت از زنان سرپرست خانوار، تشکل‌های احسان و نیکوکاری، همه و همه دغدغه حمایتی دارند و آیا کسی در این میان به این فکر می‌کند که آرزوهای گم‌شده، به تبلیغ نیاز ندارند و تنها جرعه‌ای از انسانیتی که مولا علی(ع)، احیاگر آن بود، کافی است تا رنگ تحقق بگیرند؟
محمد کاوندی، رئیس امور اصناف زنجان نیز با تأکید بر این‌که وجود متکدیان شهری و کودکان کار، در شأن یک نظام اسلامی نیست، ابراز کرد: خوشبختانه بازارهای امروز ما، مملو از افراد خیری هستند که می‌توانند با شناسایی نیازمندان واقعی، به‌ویژه در ایام نزدیک عید نوروز، در تهیه مایحتاج سال جدید به آن‌ها کمک کنند.
وی در این خصوص اظهار کرد: امروز اکثر انجمن‌های خیریه در سطح کشور توسط بازاریان اداره می‌شوند و در این زمینه می‌توان گفت که بازاریان، خط‌شکنان حوزه امور خیریه و کمک به نیازمندان محسوب می‌شوند.
معاون فرماندار زنجان نیز با بیان این‌که 307 نفر از متکدیان و کودکان کار تا پایان بهمن امسال توسط شهرداری و نیروی انتظامی استان زنجان، جمع‌آوری و ساماندهی شده‌اند، گفت: می‌توان به جرئت بیان کرد که بیش از 70 درصد این افراد، غیر بومی هستند و به محل زندگی خود بازگردانده می‌شوند و در غیر این صورت، در گرم‌خانه و یا اقامت‌گاه‌های موقت استان نگه‌داری می‌شوند.
بهرام ولیزاده، مدیرکل کمیته امداد امام خمینی(ره) زنجان نیز، فقر را مسئله‌ای فراگیر عنوان کرده و می‌گوید: برای مبارزه با این معضل فراگیر، باید از ظرفیت همه دستگاه‌های کشور بهره برد که کمیته امداد در این راستا فعالیت‌هایی داشته است.
اما در این میان، افرادی به چشم می‌خورند که باید به درد آن‌ها پاسخ داده شود و نیازمند نگاه مسئولان و مردمی هستند تا از احسان آن‌ها بهره‌مند شوند. امام على(ع)، احسان را در کنار اطاعت خداوند متعال، به‌عنوان فلسفه خلقت انسان مطرح مىکند و مىفرماید: «بِتَقوَى اللّهِ اُمِرتُم ولِلإِحسانِ وَالطّاعَةِ خُلِقتُم؛ به تقواى خدا فرمان یافتید و براى احسان[به خلق]و اطاعت [از خدا]، آفریده شدید»، (بحار الانوار : ج 32 ص 356 ح 337)
خوئینی تأکید می‌کند: مردم مسلمان ایران اسلامی بنا بر حس نوع‌دوستی جاری میان آن‌ها، کمک‌های مالی فراوانی به افرادی که به‌عنوان نیازمند بر سر راه آن‌ها قرار می‌گیرند، می‌کنند؛ اما باید به این نکته توجه داشته باشیم که نیازمندان واقعی باید شناسایی شوند.
وی عنوان می‌کند: فقر باید در جامعه مدیریت شود و این امر با همکاری همه مردم میسر می‌شود؛ در همین راستا نیز سعی خواهیم کرد تا با استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی، مؤسسه‌ای را به‌عنوان متولی این امر در استان تا سال آینده راه‌اندازی کنیم.
در این بازار پر ازدحام انسانیت و نوع‌دوستی، شاید نتوان صفت «خیر» را به هر کسی نسبت داد، اما تنها یک جمله برای بیداری از خواب فراموشیمان کافی است: پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «در بهشت، سرایى است که به آن «شادى‌سرا» گفته مىشود و تنها کسى وارد آن مىشود که ایتام مؤمنان را شاد سازد».
مسلمانان! مسلمانان! مسلمانی ز سر گیرید... 
