مهردادحمیدی، رئیس دانشکده داروسازی استان زنجان در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) از زنجان گفت: سالهاست که از دانشگاههای بالنده و تعداد زیادی دانشمند و دانشجوی رو به رشد، پتانسیل انسانی بالا و مواهب خدایی برخورداریم اما این سوال مطرح است که چرا هنوز راه توسعه به طور مناسب اجرا نشده، فضای کسب و کار به طور مطلوب راه نیفتاده و اقتصاد دانشبنیان به خوبی در جامعه جاری شده است.
وی افزود: مسائل از جنبههای مختلف بررسی شده است اما یکی از عللی که کمتر به آن پرداخته شده است، جنبه فرهنگی قضیه است. تعریف آخر یونسکو از توسعه این است که توسعه زمانی است که علم به فرهنگ تبدیل شود حال آن که همیشه تنها از دیدگاه علمی به این مسئله پرداختهایم که چرا علم به فرهنگ تبدیل نمیشود و توسعه پایدار رخ نمیدهد.
رئیس دانشکده داروسازی استان زنجان ابراز کرد: برای تبدیل علم به فرهنگ و رسیدن به توسعه پایدار ابتدا باید یک تغییر و اصلاح در باورها و اذهان ایجاد شود چرا که ایجاد یکپارچگی همواره به نگاهها و باورهای آحاد جامعه به صنعت بستگی دارد.
حمیدی اظهار کرد: در زمان کنونی از مرحله موعظه گذشتهایم و همه صورت مسئله را میدانیم واگر به دنبال ارائه راهکار هستیم باید به باورها بازگردیم و توجه کنیم به مسئلهای که مقام معظم رهبری تحت عنوان «سبک زندگی ایرانی اسلامی» از آن یاد کرده است و این همان پلی است که شکسته است و سبک اسلامی، سبک فکر،معاشرت، نگاه به دنیا، نگاه به زندگی، ارتباط با دنیای مجازی، نگاه به دانشگاه و بسیاری مسائل دیگر را در بر میگیرد و توجه به آن، جامعه را به توسعه و پیشرفت در حوزههای مختلف سوق میدهد.
وی خاطرنشان کرد: همگی باید شمع فرهنگ را در دست گرفته و از منظرهای مختلف با نگاهی صحیح و روشن و آگاه به جامعه و مشکلات آن بنگریم و در ادامه مدیران نگاه بسیط را ارائه دهند.
این مقام مسئول تأکید کرد: اگر مؤلفههای عدم توسعه استان در قالب نگاه سیتمی و مهندسی سیستم ببینیم و پارامترهای تأثیرگذار و تحلیلها سیستمی را به صورت صحیح آسیبشناسی کنیم، دردها شناخته شده و راهکارهای مناسب ارائه میشود.
این مقام مسئول با بیان اینکه هر مؤلفه و مسئلهای میتواند برای جامعه مفید و یا غیرمفید باشد و این نگاه مدیریتی است که باید تعیین کند در چه زمانی، چه چیزی اهمیت دارد، عنوان کرد: اگر میخواهیم توسعه را معنا کنیم باید ماتریس درونی و بیرونی، مؤلفههای انسانی، فرایندی و محدودیتها را بشناسیم و در پایان سرمایههای خود را از دست نداده و برنامهریزی صحیح و مناسب داشته باشیم.
وی در پایان با تأکید بر اینکه پس از نخبهسنجی و نخبهیابی، نخبهداری از اهمیت بالایی برخوردار است، تصریح کرد: در حال حاضر در علم و فناوری مشکلی نداریم و باید واقعیتها و فرهنگ را در نظر بگیریم و در این حوزه باید عناصر فرهنگی آحاد جامعه را در نظر بگیریم تا بتوانیم نتیجهگیری صحیح داشته باشیم که راه حل آن در علوم انسانی نهفته است.