علی(ع) نامی به بلندای تاریخ اسلام
گروه اندیشه: علی(ع) نامی به بلندای تاریخ اسلام است که با بصیرت خود اولین مردی بود که دعوت نبی مکرم اسلام(ص) را با جان و دل پذیرفت و تا تمام وجود از این راه دفاع کرد، هر چند از مولود کعبه انتظاری جز این نمی‌رفت.
امام علی(ع)، القاب و اوصاف بسيارى دارد كه هر كدام اشاره‌اى به بُعدى از ابعاد والاى علمى، عملى، فرهنگى، اجتماعى، معنوى و سياسى شخصيت ایشان دارد. برخى از اين القاب عبارتند از: «أعلمُ الاُمّة»، «أقضَى الاُمّة»، «أوّلُ مَن أسلَمَ»، «أوّلُ مَن صلّى»، «خير البشر»، «أمير المؤمنين»، «إمام المتّقين»، «قائد الغُرِّ المُحَجَّلين»، «سيّد المسلمين»، «سيّد المؤمنين»، «يعسوب المؤمنين»، «الأنزع البطين»، «عمود الدين»، «سيّد الشهداء»، «سيّد العرب»، «راية الهدى»، «باب الهدى»، «حَيدر»، «المرتضى»، «الولىّ» و «الوصىّ».
در ميان القاب على(ع) دو لقب از بقيه مشهورتر است که عبارتند از «امیرالمؤمنین» که این لقب ويژه على(ع) است و ديگرى را با اين لقب ياد كردن، شايسته نيست. «وصی» اين عنوان، در همان روزگاران حياتِ پيامبر خدا چنان براى على(ع) مشهور بود كه دور ونزديکش، و دوست و دشمن، از اين عنوان مولا آگاهى داشتند.
همه ما از زمان کودکی داستان‌های زیادی در مورد علی(ع) امام اول شیعیان شنیدیم، یکی از آنها بخشیدن انگشتری به سائل در هنگام رکوع بود که در قرآن کریم نیز به آن اشاره شده است، در آیه 55 از سوره مبارکه مائده می‌خوانیم: «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ»؛ «ولى شما تنها خدا و پيامبر اوست و كسانى كه ايمان آوردهاند همان كسانى كه نماز برپا مىدارند و در حال ركوع زكات مىدهند»
مردی که در عین بزرگواری در نهایت تواضع بود و بازی کلمات نمی‌تواند این جایگاه رفیع را به خوبی بیان کند . کلام از آن عاجز است.
نامیدن این روز به روز پدر، مردی که بی‌ادعا همه زندگی خود را برای زندگی فرزندانش فدا می‌کند، قطعا به‌جا است و باید به رسم ادب این روز را از پدران قدردانی کرد.
این روز بر همه پدران مبارک
