به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) از زنجان، عذر از تقصیرها زمانی مقبول خواهد بود که فرد نادم بوده و سعی در جبران مافات داشته باشد.
خدای متعال نیز همه مسیرهای منتهی به سعادت بشری را به خوبی پیشبینی کرده و توبه یکی از درهای رسیدن به کمال است به شرط اینکه از صمیم دل و جان بوده و توبهکار دیگر قدم در راه خطا نگذارد.
در آیه ۱۱ از سوره مبارکه توبه میخوانیم: «فإِن تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ ۗ وَنُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ»؛ «پس اگر توبه كنند و نماز برپا دارند و زكات دهند در اين صورت برادران دينى شما مى باشند و ما آيات [خود] را براى گروهى كه مى دانند به تفصيل بيان مى كنيم».
در آیات قبل سوره مبارکه توبه از جمله در آیه 5 همین سوره، سخن از این بود که اگر توبه کنند و وظیفه اسلامى نماز و زکات را انجام دهند مزاحمشان نشوید (فَخَلُّوا سَبِیْلَهُمْ) اما در اینجا مىفرماید: برادر دینى شما هستند، یعنى هیچ گونه تفاوتى با سایر مسلمانان از نظر احترام و محبت نخواهند داشت، همان گونه که میان برادران تفاوتى نیست.
این براى آماده ساختن روح، فکر و عواطف مشرکان براى پذیرش اسلام مؤثرتر است، که در یک مرحله توصیه به عدم مزاحمت مىکند و در مرحله بعد سفارش حقوق یک برادر را در مورد آنها دارد.