ﺑﻬﺎﻧﻪﮔﻴﺮﻯ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﺩ ﻣﺎﻳﻪ ﻛﻔﺮ ﺍﺳﺖ
گروه معارف: قرآن کریم ﺑﻬﺎﻧﻪﮔﻴﺮﻯ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﺩ را ﻣﺎﻳﻪ ﻛﻔﺮ می‌داند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از زنجان، جنگ در برابر دشمنان اسلام و جهاد در راه خدا برای جلوگیری از سلطه دشمن یکی از مولفه‌های اساسی برای استقلال و عزت جوامع اسلامی است.
هر چند عده‌ای بر این اصل پای‌بند نبوده و به بهانه‌های مختلف سعی می‌کنند از این مسئولیت شانه خالی کرده و جبهه جهاد را ترک کنند.
در آیه ۴۹ از سوره مبارکه توبه می‌خوانیم: «وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَلَا تَفْتِنِّي أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ»؛ «و از آنان كسى است كه مى گويد مرا [در ماندن] اجازه ده و به فتنه ام مينداز هشدار كه آنان خود به فتنه افتاده اند و بى ترديد جهنم بر كافران احاطه دارد».
از جمله مواردی که باید در تفسیر این آیه شریفه به آن توجه داشت:
ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻫﻰ ﻛﻞ ﻗﻮﺍ، ﺍﺯ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴّﺖﻫﺎﻯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﺭﻫﺒﺮ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ اسلاﻣﻰ ﺍﺳﺖ. «ﻣﻨﻬﻢ ﻣﻦ ﻳﻘﻮﻝ ﺍﺋﺬﻥ ﻟﻰ».
ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ ﺑﻰﺍﺩﺏ، ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻋﺎﻣﻞ ﻓﺘﻨﻪ ﻣﻰﭘﻨﺪﺍﺷﺘﻨﺪ. «ﺍﺋﺬﻥ ﻟﻰ ﻭ ﻟﺎﺗﻔﺘﻨّﻰ»
ﺩﺭ ﺑﻴﻨﺶ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ، ﺟﻬﺎﺩ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ، ﺑﻠﺎ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ. «ﻭ ﻟﺎ ﺗﻔﺘﻨّﻰ»
ﺟﻨﮓ، ﺑﻮﺗﻪ ﻓﺘﻨﻪ ﻭ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﺍﺳﺖ. «ﻭ ﻟﺎ ﺗﻔﺘﻨّﻰ»
ﺑﻌﻀﻰ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﻳﺐ ﻣﺘﺪﻳّﻨﻴﻦ، ﺍﺯ ﻋﻨﻮﺍﻥﻫﺎ ﻭ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ. «ﻭ ﻟﺎ ﺗﻔﺘﻨّﻰ» (ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻜﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥِ ﺭﻭﻣﻰ، ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺭﺍ ﺯﻳﺮ ﭘﺎ ﻣﻰﮔﺬﺍﺭﻧﺪ!)
ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻓﺘﻨﻪ ﺟﻨﮓ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﮔﺮﻳﺰﺍﻧﻨﺪ، ﺩﺭ ﻓﺘﻨﻪ ﺑﺎﻟﺎﺗﺮﻯ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺍﻓﺘﺎﺩ. «ﺍَﻟﺎ ﻓﻰ ﺍﻟﻔﺘﻨﺔ ﺳﻘﻄﻮﺍ»
ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﺍﻟﻬﻰ، ﺍﻣﻜﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﺩ که در آیه دوم سوره مبارکه عنکبوت به آن اشاره شده: «ﺍَﺣَﺴِﺐَ ﺍﻟﻨﺎﺱ ﺍﻥ ﻳُﺘﺮﻛﻮﺍ ﺍﻥ ﻳﻘﻮﻟﻮﺍ ﺁﻣﻨّﺎ ﻭﻫﻢ ﻟﺎﻳُﻔﺘﻨﻮﻥ». ﺑﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ: «ﻟﺎﺗﻔﺘّﻨﻰ» ﺍﻣّﺎ ﺑﻪ ﻓﺘﻨﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ. «ﻓﻰ ﺍﻟﻔﺘﻨﺔ ﺳﻘﻄﻮﺍ».
ﺑﻬﺎﻧﻪﮔﻴﺮﻯ ﻣﻨﺎﻓﻘﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻓﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﺩ، ﻣﺎﻳﻪ ﻛﻔﺮ ﺍﺳﺖ. «ﺍﺋﺬﻥ ﻟﻰ... ﻛﺎﻓﺮﻳﻦ».
