به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از زنجان، رجب ماه پر خیر و برکتی است که یکی از اتفاقات خوب این ماه، در دهمین روز از آن رخ داد و فرزندی پاک از سلاله نبوت و امامت پای در گیتی نهاد.
10 رجب 195 هجری، ولادت امام جواد (ع) سلاله پاک امام هشتم، امام رضا (ع) است که در مدینه منوره متولد شد و مادر آن حضرت، جناب سبیکه یا دُره است که حضرت رضا (ع) نام ایشان را خیزران نهادند و نام امام جواد (ع) محمد و کنیه ایشان ابوجعفر و مشهورترین القاب آن حضرت تقى و جواد است.
امام جواد علیه السلام به ابن الرضا (پسر رضا) نیز خوانده میشد. پدر امام جواد علیه السلام او را ابوجعفر خطاب میکرد و برای اینکه با محمد باقر، امام پنجم، که او هم ابوجعفر نامیده میشد اشتباه نشود، تاریخ نویسان امام جواد علیه السلام را ابوجعفر ثانی مینامیدند و از دیگر القاب امام جواد (ع) میتوان به مرتضی، مختار، متوكل، متقی و زكی اشاره کرد. البته در ميان ايرانيان بيشتر لقب جواد رايج است و آن حضرت با عنوان «جوادالائمه» شناخته میشوند جود و بخشش و سخاوتمندی فوقالعاده امام عامل اشتهار آن حضرت به جواد بوده است.
امام جواد علیه السلام تنها چهار سال داشت وقتی پدرش مجبور شد او را در مدینه تنها گذاشته، برای بر عهده گرفتن مقام جانشینی که مامون برایش تدارک دیده بود، عازم سفر به خراسان شود و زمانی که مردم میپرسیدند اگر برای او اتفاقی بیفتد، پسری در آن سن خواهد توانست مسئولیت امامت و رهبری شیعه را بر عهده بگیرد که امام رضا (ع) داستان عیسی را برایشان نقل میکرد که حتی سن کمتری داشت وقتی به مقام نبوت رسید.
با شهادت امام رضا علیه السلام و به امامت رسیدن امام جواد در سن کودکی، یکی از موضوعاتی که حتی برخی از یاران امام هشتم را دچار شک و تردید کرد، کم سن و سالی امام جواد علیه السلام جهت مقام امامت بود. به همین دلیل در مواردی امام رضا علیه السلام و در موارد دیگری، خود امام جواد به تبیین آن پرداختند و به شبههها پاسخ گفتند.
امام جواد علیهالسلام نیز با هوشمندی و درایت مخصوصبهخود، در برخورد با حاکم ستمگر عباسی، مامون، که قاتل پدرش امام رضا علیه السلام بود به گونهای عمل کرد که مامون نیز افتخار خویش را در انتخاب او برای ازدواج با دخترش امفضل میدید و طبق تاریخ، در دوران زندگی مشترک امام جواد علیه السلام با امفضل تا هنگام شهادت حوادث گوناگونی اتفاق افتاده است.
آن حضرت به واسطه بخشندگی زيادی كه داشت به جواد به معنای بخشنده مشهور شد. خانه امام جواد علیه السلام پناهگاه نيازمندانی بودكه از هر سو نااميد شده و به مساعدت امام چشم دوخته بودند. در دوران امام جواد علیه السلام حوزه نفوذ اسلام، پهنه گستردهای را شامل میشد.اين امر زمينه را برای انتقال و نشر آراء مختلف فراهم آورد و باب مباحثه و گفتوگو بين انديشمندان مسلمان و غيرمسلمان را باز كرد. در اين ميان، آن امام به عنوان يادگار پيامبر اسلام (ص)، از هر فرصتی بهره میبرد تا مردم را با علوم و معارف والای اسلامی آشنا سازد و از نفوذ انديشههای غيرالهی جلوگيری كند.