تلاوت و تدبر در سوره مبارکه یونس راهی برای مقرب درگاه الهی شدن

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از زنجان، خدای متعال قرآن را به عنوان چراغ هدایت برای نوع بشر فرستاده تا سعادت جاودانی او را در همه ابعاد تامین کند.

در آیه ۸۲ از سوره مبارکه الاسراء می‌خوانیم: «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا»؛ «و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى ‏كنيم و[لى] ستمگران را جز زيان نمى‏ افزايد».

لازم است بدانیم که ثواب‌ها و فضیلت‌ها و پاداش‌هاى مهمى که براى تلاوت قرآن یا سوره‌ها و آیات خاصى نقل شده هرگز مفهومش این نیست که انسان آنها را به صورت اوراد بخواند و تنها به گردش زبان قناعت کند. بلکه خواندن قرآن براى فهمیدن، و فهمیدن براى اندیشیدن و اندیشیدن براى عمل است .اتفاقا هر فضیلتى درباره سوره‌اى یا آیه اى ذکر شده تناسب بسیار زیادى با محتواى آن سوره یا آیه دارد.

«یونس» نام یكى از پیامبران الهی و نام دهمین سوره قرآن مجید است.درقرآن نام یونس چهار بار مذكور است و در سوره صافّات و سوره قلم داستان این پیامبر بیان شده است.در سوره انبیاء هم به عنوان «ذوالنّون» از او یا شده و سوره دهم قرآن کریم به مناسبت آیه نود و هشتم آن به نام یونس نامگذارى شده است.و در خلال دهمین آیه به قصّه یونس اشاره شده است.این سوره در مكّه نازل شده و 109 آیه دارد.

در فضیلت و خواص سوره مبارکه یونس نقل قول‌های متعددی وجود دارد که از آن جمله از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده: «هر که این سوره را قرائت نماید ده برابر تعداد کسانی که حضرت یونس علیه السلام را تصدیق یا تکذیب کردند حسنه به او عطا می‌شود و نیز به تعداد کسانی که با فرعون غرق شدند».

امام صادق علیه السلام فرموده اند: «هر کس در هر دو ماه یا سه ماه یک بار سوره «یونس» را تلاوت نماید خوف این نمی‌رود که از گروه جاهلان باشد و در روز قیامت در زمره مقربان الهی خواهد بود».

از دیگر برکات این سوره مبارکه درمان درد پهلو، درد پا و ساق را نام برده‌اند: «وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ يَدْعُنَا إِلَى ضُرٍّ مَسَّهُ كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ؛ و چون انسان را آسيبى رسد ما را به پهلو خوابيده يا نشسته يا ايستاده مى‏ خواند و چون گرفتاريش را برطرف كنيم چنان مى ‏رود كه گويى ما را براى گرفتاريى كه به او رسيده نخوانده است اين گونه براى اسرافكاران آنچه انجام مى‏ دادند زينت داده شده است».