ایمان به انبیا، همراه حمایت از آنان باشد

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از زنجان، ارسال انبیاء برای هدایت نوع بشر نمونه‌ای از رحمت بیکران خدای متعال برای رسیدن انسان به سرمنزل مقصود است.

ایمان به دعوت رسولان الهی نمونه‌ای از لبیک به ندای هدایت و قدم گذاشتن در مسیر سعادت است. با مراجعه به قرآن کریم و با نگاهی به سرنوشت اقوام پیشین، سرنوشت افرادی که این دعوت را نشنیده و پیرو هوای شیطان بودند را به خوبی می‌توان مورد مطالعه قرار داد.

در آیه ۹۴ از سوره مبارکه هود می‌خوانیم: «و لَمّٰا جٰاءَ أَمْرُنٰا نَجَّیْنٰا شُعَیْباً وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنّٰا وَ أَخَذَتِ الَّذِینَ ظَلَمُوا الصَّیْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِی دِیٰارِهِمْ جٰاثِمِینَ»؛ «و چون فرمان ما آمد شعيب و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند به رحمتى از جانب خويش نجات داديم و كسانى را كه ستم كرده بودند فرياد [مرگبار] فرو گرفت و در خانه ‏هايشان از پا درآمدند».

در تفسیر کوتاهی از این آیه شریفه می‌توان به این موارد اشاره کرد: قهر خداوند بر ستمگران، دیر وزود دارد، ولی سوخت وسوز ندارد. «وَ لَمّٰا جٰاءَ أَمْرُنٰا».

صاعقه‌های آسمان تصادفی نیست، بلکه به فرمان الهی نازل می‌شود. «أَمْرُنٰا».

خداوند، ناجی و پشتیبان اهل ایمان است. «نَجَّیْنٰا».

ایمان به انبیا باید همراه حمایت از آنان باشد. «آمَنُوا مَعَهُ» بجای «آمَنُوا به».

ایمان، رمز نجات است. «نَجَّیْنٰا شُعَیْباً وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ».

بی‌توجّهی به دعوت انبیا، ظلم است. «أَخَذَتِ الَّذِینَ ظَلَمُوا».