واکاوی کاربرد حدیث ثقلین در فهم قرآن در فصلنامه «سفینه»

به گزارش ایکنا؛ شصت و هشتمین شماره فصلنامه علمی ترویجی «سفینه» به صاحب‌امتیازی مؤسسه فرهنگی نبأ مبین منتشر شد.

عناوین مقالات این شماره بدین قرار است: «تفسیر تطبیقی آیه ۵۵ نور با تأکید بر شناخت مستخلفین»، «بازخوانی اعتقادی قصیده «لامیه الترک» ملاباشی در مدح امام امیرالمومنین علی‌(ع)»، «وظایف عملی ما در برابر قرآن کریم»، «نسبت رای و اثر در تفسیر البسیط واحدی و التبیان شیخ طوسی با تأکید بر مؤلفه‌های تفسیر به رأی»، «ابتناء کامل الزیارات بر منابع مکتوب»، «حدیث ثقلین و کاربرد آن در فهم قرآن؛ تحلیل دیدگاه چهار شخصیت قرآن‌پژوه حوزه نجف در قرن چهاردهم و پانزدهم هجری؛ اردوبادی، بلاغی، خویی و معرفت»، «تحلیل ساختار معنایی توبه نصوح در صحیفه سجادیه با محوریت آیه هشتم سوره تحریم».

تفسیر تطبیقی آیه ۵۵ نور

در چکیده مقاله «تفسیر تطبیقی آیه ۵۵ نور با تأکید بر شناخت مستخلفین» می‌خوانیم: «یکی از شناخت‌های لازم برای سعادت انسان و جامعه، امام‌شناسی است. این موضوع در اسلام از اهمیت والایی برخوردار است و از جمله نگرانی‌های پیامبر خدا‌ برای امتش، شناخت امامان بعد از خودش بوده است. موضوع شناخت مستخلفین واقعی از مستخلفین دروغین، بر اساس تفسیر آیه شریفه «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ» قابل دستیابی است. در مقاله حاضر برای مشخص کردن منظور «لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ» در آیه، دیدگاه‌های مفسران فریقین بررسی می‌گردد. از مجموع نظرات مفسران به دست می‌آید که خدای متعال برای تشخیص مستخلفین واقعی از مستخلفین دروغین در این آیه، مستخلفین را با ویژگی‌های خاصی می‌شناساند تا شناسایی ایشان آسان‌تر گردد. هر یک از مفسران، دیدگاهی را برای این «مستخلف» الهی مطرح نموده‌اند. از جمله دستاوردهای این مقاله که مفسران بدان نپرداخته‌اند، آن است که جانشینی تمام ائمه و ولایت آنها به طور کامل، در زمان ظهور محقق می شود؛ این نتیجه موافق با ظاهر آیه است و روایات رجعت آن را تایید می‌کند.»

حدیث ثقلین و کاربرد آن در فهم قرآن

در طلیعه مقاله «حدیث ثقلین و کاربرد آن در فهم قرآن؛ تحلیل دیدگاه چهار شخصیت قرآن‌پژوه حوزه نجف در قرن چهاردهم و پانزدهم هجری؛ اردوبادی، بلاغی، خویی و معرفت» تألیف عبدالحسین طالعی، مهرداد عباسی و محمدعلی ایازی آمده است: «‌در این مقاله، دیدگاه‌های چهار شخصیت قرآن‌پژوه حوزه نجف در قرن چهاردهم و پانزدهم هجری؛ ابوالقاسم اردوبادی، محمدجواد بلاغی، سید ابوالقاسم خویی و محمد‌هادی معرفت در زمینه حدیث ثقلین و کاربرد آن در فهم قرآن، نقل، نقد، بررسی و مقایسه شده است. بر اساس یافته‌های این پژوهش، هر چهار شخصیت یادشده نقش حدیث ثقلین در فهم قرآن را کلیدی و اساسی می‌دانند و در این نکته اشتراک دارند، گرچه هر یک از آنها برخی از جوانب مطلب را باز می‌گویند.»