آیت‌الله فقیه ایمانی انقلابی بودن را در سیره عملی و خدمات علمی خود متجلی کرد
حجت‌الاسلام مهدی اژه‌ای، ضمن تأکید بر خدمات علمی و عملی آیت‌الله فقیه ایمانی، گفت: آیت‌الله فقیه ایمانی از ابتدا انقلابی بود و تا آخر هم انقلابی ماند و از این موقعیت خود هیچ‌گونه استفاده شخصی نیز به عمل نیاورد و واقعاً روحانی وارسته‌ای بود.
حجت‌الاسلام مهدی اژه‌ای، استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، درباره ویژگی‌ها و خدمات مرحوم آیت‌الله سیدکمال فقیه ایمانی، اظهار کرد: ایشان تحصیلات حوزوی خود را در اصفهان و قم گذراند و از محضر علمایی مثل آیت‌الله بروجردی و امام(ره) بهره برد. معمولاً هر کس وارد حوزه می‌شود و با علمایی که صبغه خاصی دارند انس می‌گیرد، شبیه آنها می‌شود و آیت‌الله فقیه ایمانی در این میان به امام(ره) دل بست که هم عالم و عارف بود و هم مبارز و شجاع. برادر بزرگتر ایشان داماد آیت‌الله خویی بود و خودشان نیز مدتی در اصفهان نماینده مراجع آن روز مثل آیت‌الله حکیم، آیت‌الله خویی و امام(ره) بود و وجوهات را برای امام(ره) در نجف می‌فرستاد که کاری انقلابی و مبارزاتی بود و هر کس این کار را می‌کرد دستگیر می‌شد، ولی ایشان با شجاعت این کار را انجام می‌داد.
وی افزود: آیت‌الله فقیه ایمانی همچنین حامل پیام‌های امام(ره) برای علمای اصفهان از جمله آیت‌الله خادمی بود که محور حوزه علمیه اصفهان محسوب می‌شد. انجام همین کار نیز برای ایشان دردسرهایی داشت و بعداً بخشی از طرفداران آیت‌الله خویی در اصفهان، ایشان را مخیر کردند که یا نماینده امام(ره) باشد و یا نماینده آیت‌الله خویی و ایشان اعلام کرد که به هیچ وجه نمایندگی امام(ره) را ترک نمی‌کند و لذا، آنها شخص دیگری را به‌عنوان نماینده آیت‌الله خویی معرفی کردند. هیچ عالمی حاضر نیست رابطه‌اش با مرجع بزرگی مثل آیت‌الله خویی قطع شود، ولی طرفداران این مرجع در اصفهان این کار را انجام دادند و ایشان را مخیر کردند و آیت‌الله فقیه ایمانی نیز امام(ره) را ترجیح داد.
این استاد حوزه و دانشگاه اضافه کرد: با شروع مبارزات انقلابی در اصفهان، جلسه‌ای در منزل ایشان با حضور تعدادی از افراد مشهور آن روز تشکیل و اعلامیه‌ای نوشته و امضا شد و قرار بود چاپ و تکثیر شود، ولی ساواک متوجه این قضیه شد و اعلامیه را توقیف کرد و بعضی از افراد حاضر در آن جلسه با مشاهده این وضعیت امضای خود در پای اعلامیه را انکار کردند، ولی ایشان پای امضای خود ایستاد و هیچ باکی از مشکلات نداشت. در تحصن‌ها و اعتصاب‌های مربوط به بازار نیز مردم به ایشان اعتماد داشتند و آن مرحوم به کسانی که از اعتصابات متضرر شده بودند، کمک‌های زیادی می‌کرد. در تحصن علما در مسجد سید نیز پشتیبان بود و با پیروزی انقلاب نیز رابطه خود با امام(ره) را همچنان حفظ کرد.
حجت‌الاسلام اژه‌ای بیان کرد: جریان مخوف مهدی هاشمی در اصفهان که قاتل آیت‌الله شمس‌آبادی بودند و بعد از انقلاب نیز به برخی ترورها دست زدند، آیت‌الله فقیه ایمانی را نیز قبل از انقلاب به دلیل روحیه انقلابی و مبارز ایشان تهدید کرده بودند. در واقع، ایشان با جریان‌های انحرافی در مبارزه بود و مقابل آنها ایستادگی می‌کرد و بعد از انقلاب نیز به این مبارزه خود ادامه داد، به‌گونه‌ای که بعضی از عوامل این جریان کتابخانه و مدرسه ایشان را آتش زدند. در عین حال با این اتفاقات، نظر ایشان نسبت به امام(ره) عوض نمی‌شد و رفتار این جریان را به حساب امام و انقلاب نمی‌گذاشت و در هر مسئله‌ای که پیش می‌آمد، مطابق با نظر امام(ره) عمل می‌کرد. همچنین از طرف امام(ره) سراغ علمای اصفهان از جمله حاجیه خانم امین می‌رفت و پیام امام(ره) را به آنها می‌رساند، یا از آنها عیادت می‌کرد. از طرف دیگر، آیت‌الله فقیه ایمانی آن‌قدر به امام(ره) دل بسته بود که اگر مایل به دیدار و گفت‌وگو با عالمی به‌دلیل مخالفت وی با انقلاب نبود، به دستور امام(ره) این کار را انجام می‌داد.
وی با بیان اینکه آیت‌الله فقیه ایمانی پشتیبانی همه‌جانبه‌ای از جبهه‌های جنگ، رزمندگان و خانواده‌های شهدا داشت، گفت: در زمان جنگ برای ساخت پایگاه موشکی اصفهان به هزینه زیادی نیاز بود و ایشان توانست هزینه ساخت این پایگاه را از طریق خیران تأمین کند. بعد از رحلت امام(ره) و انتخاب مقام معظم رهبری نیز ایشان کاملاً معتقد به مرجعیت رهبر انقلاب بود و حتی اعتقاد داشت که همه وجوهات باید در اختیار ایشان قرار گیرد، چون تمام مخارج جهان تشیع به عهده رهبر انقلاب است، بنابراین سهم امام باید به ولی فقیه داده شود. در زمان برگزاری انتخابات نیز آیت‌الله فقیه ایمانی جلساتی تشکیل می‌داد و علما را به کتابخانه دعوت و کاندیدا معرفی می‌کرد. ضمن اینکه اگر مقام مسئولی گرایش سیاسی متفاوتی از ایشان داشت، این‌طور نبود که آن مرحوم به این بهانه ارتباطی با آن مقام مسئول نداشته باشد و برای حل مشکلات مردم به آنها مراجعه می‌کرد.
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: برخلاف بسیاری از افراد که فقط ادعای ولایت‌مداری دارند، ایشان ارادت زیادی به اهل بیت(ع) داشت و این را در عمل نیز نشان داد، مثلاً کتابخانه معظمی که در اصفهان بنا کرد، نام امیرالمؤمنین(ع) را بر آن نهاد و زمانی هم که راه‌اندازی دوباره بیمارستان رحیم‌زاده در خیابان احمدآباد به ایشان واگذار شد، به شرطی انجام این کار را قبول کرد که نام آن به بیمارستان امیرالمؤمنین(ع) تغییر کند. بیمارستان سوانح و سوختگی نیز که ایشان در منطقه‌ای محروم بنا کرد، تا مدت‌ها در ایران منحصربه‌فرد بود و اکنون نیز جزو مجهزترین بیمارستان‌ها در نوع خودش محسوب می‌شود. ایشان همچنین مسجد و مدرسه دارالحکمة را بنا کرد که بسیاری از طلاب و روحانیون انقلابی اصفهان در این مدرسه تحصیل کرده‌اند. در واقع، ایشان به تربیت طلاب زاهد، باسواد و انقلابی اهتمام داشت و نمی‌خواست حوزه‌ها به سنگری علیه انقلاب تبدیل شود.
وی ادامه داد: آیت‌الله فقیه ایمانی از ابتدا انقلابی بود و تا آخر هم انقلابی ماند و از این موقعیت خود هیچ‌گونه استفاده شخصی نیز به عمل نیاورد و واقعاً روحانی وارسته‌ای بود. با اینکه وجوهات و پول زیادی به دست ایشان می‌رسید و در موقعیت انقلابی نیز قرار داشت، ولی این وجوهات را صرف بنای مراکزی مثل کتابخانه، مسجد حسینیه و بیمارستان نکرد و آن را متعلق به امام زمان(عج) و حق طلاب می‌دانست که به لحاظ مالی تحت فشار بودند. حسن خلق و مردمی بودن نیز از دیگر ویژگی‌های ایشان به‌شمار می‌رفت. در مجموع، ایشان عالمی جامع، کامل، ولایی، پرکار و انقلابی بود و زمانی که امام(ره) از ایشان خواست تفسیر قرآن به زبان‌های روسی و انگلیسی را پیگیری کند، آیت‌الله فقیه ایمانی تمام فعالیت‌های خود را تعطیل و شخصاً به مدت 10 سال بر کار این تفسیر نظارت کرد که بعد از چاپ، برای بسیاری از مراکز در سراسر دنیا فرستاده شد، چون قرآن‌هایی که در کشورهای غربی وجود داشت، عموماً توسط عربستان و مستشرقین تفسیر شده بود و اشکالات و ابهامات زیادی داشت و ایشان این خدمت بزرگ را انجام داد و شخصاً بر کار تفسیر قرآن به این دو زبان نظارت کرد.
انتهای پیام
