به گزارش ایکنا، در دنیای کنونی با فراگیر شدن رسانهها و ابزار ارتباطی، تربیت رسانهای یکی از مهمترین موضوعاتی است که باید مدنظر والدین قرار گیرد تا نسبت به روند تربیتی فرزندان خود کنترل و تأثیرگذاری بیشتری داشته باشند.
ایکنا بنابر رسالت آموزشی خود نسبت به ارائه بستههای آموزشی برای خانوادهها در رابطه با رمزگشایی از دنیای نوجوانی اقدام کرده است تا با ایجاد زمینههای شناخت نوجوان به کاهش فاصله بین والدین و فرزندان و ورود بهتر به موضوع تربیت رسانهای کمک کند. در این درسگفتارها میرسبحان سادات، روانشناس به بیان نکاتی مهم در موضوع نوجوان و سواد رسانهای میپردازد.
سادات در نهمین قسمت از این مجموعه به موضوع «نوجوان و فضای مجازی» پرداخت که مشروح آن را در ادامه میشنوید و میخوانید.
یکی از مسائل مهمی که در رابطه با زندگی نوجوانی وجود دارد، نحوه رفتار ایشان با فضای مجازی است. اگر استقلال لازم در مورد مسائلی غیر از استفاده از فنآوری و بهرهگیری از رسانه به فرزندان داده نشود و والدین اکنون بخواهند در رابطه با استفاده از فضای رسانه برای نوجوانان خود محدودیت قائل شده و قید و شرط بگذارند، این مسئله موجب درگیری آنها با خانواده خواهد شد؛ چراکه در این صورت نوجوانان اجازه نفس کشیدن ندارد و خانواده باید برای فعالیتهای او تعیین تکلیف کند. بنابراین، چنانچه خانواده بخواهد در مورد فضای مجازی نیز چنین رفتاری داشته باشد، نوجوانان آنها را پس میزنند.
البته اگر خانواده در مورد مسائل دیگر زندگی نوجوانان، فضای لازم را به ایشان بدهند، میتوانند برای بهرهگیری ایشان از فضای مجازی شرط و شروط خود را بیان کرده و از آنها بخواهند تا زمان دستیابی به بلوغ کافی در این زمینه با مدل رفتاری والدین عمل کنند. این مسئله باعث میشود تا نوجوانان راحتتر با محدودیتهای فضای مجازی کنار بیایند.
یکی از مسائل مهمی که در این زمینه وجود دارد، نحوه برخورد والدین با نوجوانان در رابطه با استفاده از فضای مجازی است که چگونه رفتار کنند تا فرزندانشان به فضای مجازی وابسته نشوند. خانوادهها در این مورد باید ابتدا به بررسی عوامل وابستگی نوجوانان به فضای مجازی بپردازند. یکی از مهمترین عوامل در اعتیاد فرزندان به فضای مجازی این است که رابطه ایشان با خانواده و دیگران دچار مشکل شده است.
نوجوانان به دلیل ورود به این دوره از زندگی دارای نوعی حس تنهایی درونی هستند و زمانی که رابطه ایشان با خانواده خوب نباشد، به دنیای مجازی پناه میبرند و این مسئله زمینهساز وابستگی آنها به فضای مجازی خواهد شد. بنابراین، والدین باید بررسی کنند که چرا فرزندان آنها دچار مشکل شده و احیانا دوست و رفیق صمیمی برای ایجاد ارتباط بهتر ندارند.
مسئله دیگری که باعث پناه بردن نوجوانان به فضای مجازی میشود این است که میتوانند مسائل و مشکلات خود را حل کنند و برای فرار از دنیای واقعی به فضای مجازی پناه میبرند. عدم مدیریت مشکلات و هیجانات باعث پناه بردن نوجوانان به اینگونه فضاها میشود. بنابراین، میتوان گفت که فضای مجازی به نوعی نقش مخدر را برای نوجوانان ایفا میکند. خانوادهها نیز در این زمینه نمی توانند تصمیم درستی اتخاذ کنند؛ چراکه فکر میکنند عفونتی در درون نوجوانشان وجود دارد که فقط با یک تببر حل میشود که درست نیست و والدین باید ریشه اصلی مسئله و این عفونت را بخشکانند.
سومین مسئله در رابطه با پناه بردن نوجوانان به فضای مجازی این است که در دوره نوجوانی زمانی که فرزندان خروجی مناسبی از فعالیتها و رفتار خود ندارند، به قضای مجازی روی میآورند. نوجوانانی که از لحاظ تحصیلی جایگاه مناسبی ندارند و نمیتوانند خود را به خوبی به خانواده و محیط اطراف نشان دهند، به فضای مجازی پناه میبرند تا هم به این مسائل فکر نکنند و هم کاری کنند که در این فضا دیده شوند. بنابراین، چنانچه نیاز به دیده شدن در نوجوانان به درستی برآورده نشود، فضای مجازی را برای دیده شدن انتخاب خواهند کرد.
اگر والدین ارتباط نوجوان با فضای مجازی را مدیریت میکنند، باید ریشههای ارتباطی ایشان با این فضا را به خوبی بررسی کرده و پیدا کنند که در این صورت میتوانند با گفتوگو با نوجوانان در مورد آسیبهای فضای مجازی، ایشان را از معرض این آسیبها دور کرده و نحوه استفاده صحیح از این فضا را به آنها بیاموزند تا بتوانند به درستی از آن بهگونهای استفاده کنند تا به زندگی عادی ایشان لطمهای وارد نشود.
انتهای پیام