شناخت بیشتر هنر تذهیب نیازمند هزینه مادی و معنوی است + صوت

بیتا باد، مذهّب و مرمتگر آثار و نسخ قدیمی که در بیست‌ونهمین دوره نمایشگاه بین‌المللی قرآن کریم در بخش صنایع دستی غرفه دارد، در گفت‌وگو با ایکنا گفت: به دلیل اینکه از صنعتگران صنایع دستی هستم و آثاری که تولید برگرفته از آثار قرآنی است با من تماس گرفتند که در این دوره از نمایشگاه قرآن مانند دوره‌های پیش حضور پیدا کنم.

وی ادامه داد: نمایشگاه بد نبوده ولی آنچنان که باید باشد هم نبوده است. آثار تولیدی ما کارهای خاصی است؛ یعنی کسی که می‌خواهد آن را تهیه کند معمولاً باید نسبت خط یا تذهیب آشنایی داشته باشد تا آن را تهیه کند و با آثار دیگر صنایع دستی کمی متفاوت است و نسبت به آنها کمتر بازدید کننده داریم.

وی در رابطه با هنر تذهیب گفت: تذهیب از دوره سامانیان بوده و از گذشته در دربار در تزئینات دور کتاب‌‌های فاخر مثل قرآن و دعاها استفاده می‌شده و همچنین در آثار بناهای باستانی و قدیمی نیز می‌توان حضور آن را مشاهده کرد. تذهیب را می‌توان زرنگاری نیز گفت، زیرا از کلمه ذهب به معنای طلا یا زر می‌آید و امروزه هم در کتاب‌های قدیمی و حاشیه نگاری خطاطان، کتب‌های نفیس قرآن و حافظ استفاده می‌شود.

این هنرمند در رابطه با میزان توجه به این هنر گفت: شناخت مردم ما نسبت به تذهیب خیلی اندک است تا جایی که بسیاری از بازدیدکنندگان فکر می‌کنند که آثار کار چاپی هستند و عموماً سؤالات ابتدایی دارند.

وی ادامه داد: بسیاری از آثار با ارزش ما با طلای اصل کار می‎شود به همین علت به ماندگاری کار کمک می‌کند؛ مثلاً بسیاری از آثار مربوط به دوره‌های صفوی و قاجار هستند که هنوز سالم مانده‌اند که به علت استفاده از رنگ‌های سنتی و طلای اصل است. 

این مذهّب اضافه کرد: امروزه کمتر کسی حاضر به هزینه است؛ قیمت طلا هم بسیار افزایش داشته است. مردم عادی هم خیلی شناختی از این هنر ندارند در صورتی که تذهیب یکی از هنرهای قدیمی و اصیل ایرانی است و در کشورهای دیگر نیست و تنها در کشورهای اسلامی در کنار آثار اسلامی از آن استفاده می‌شود. تذهیب خیلی جا برای کار دارد تا به مردم بیشتر معرفی شود و باید روی این فرهنگ بیشتر کار شود و رسانه‌ها از جمله صداو‌سیما و همچنین آموزش و پرورش خیلی می‌توانند اطلاع رسانی کنند و آموزش دهند.

وی تصریح کرد: تذهیب به تنهایی قابل ارائه است و حتماً نیاز نیست در کنار خط قرار بگیرد. ما آثاری داریم که به هیچ وجه نوشته‌ای در آن وجود ندارد و تذهیب خالی است که از قدیم هم بوده است؛ مثلاً در ابتدای قرآن از شمسه استفاده می‌شد که نشان دهنده این است که اینها حتماً ملزوم یکدیگر نیستند تنها کنار هم قرار گرفتن خط و تذهیب بیشتر مرسوم است. ضمن اینکه آثار هنرمندان خوشنویس وقتی در کنار قطعه بندی و تذهیب قرار می‌گیرد ارزش چند برابر پیدا می‌کند البته باید به گونه‌ای باشد که به خط آسیبی نزند.

این هنرمند در پایان اظهار کرد: امیدوارم که دولت و مردم ما بیشتر تلاش کنند برای شناخت هنرهای قدیمی و چیزی که ریشه در فرهنگ این مملکت دارد و برای دیده شدن آن بیشتر هزینه مادی و معنوی کنند.