کارگاه آموزشی «شادکامی از منظر قرآن‌کریم» در ابهر برگزار شد

به گزارش ایکنا و به نقل از روابط عمومی اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان، کارگاه آموزشی «شادکامی از منظر قرآن‌کریم» در حوزه خانواده و در راستای طرح کاهش آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی صبح امروز در شهرستان ابهر برگزار شد.

ناصر عزیزی دکترای علوم قرآنی در این کارگاه با اشاره به آیات مختلفی از قرآن‌کریم که بیانگر مؤلفه‌هایی از شادکامی است، گفت: در موضوعاتی نظیر فرح، نعمت، شکر، رضا، صبر، بلا و فتنه می‌توان به دیدگاه قرآن درباره شادکامی دست یافت. شادکامی دارای سه مؤلفه رضامندی در خوشایند، فقدان عواطف منفی در ناخوشایند و نشاط در خوشایند و ناخوشایند است.

وی افزود: باور به مالکيت خداوند، صبر و بردباری، باور به تقدیر، شناخت ارزش واقعی دنیا، بازشناسی نعمت‌ها، مدیریت مقایسه، شکر، تصحیح ارزیابی از محرومیت، معناشناسی بلاها و استعانت، عوامل تحقق دو مؤلفه نخست، و لذت همه جانبه و فراگیر مشروط به فقدان پیامدهای منفی، از جمله عوامل تحقق مؤلفه سوم است.

این مدرس علوم قرآنی در ادامه افزود: شادی‌ها دو قسم هستند، یک قسم زودگذر و یک قسم پایدار که هر لذت و شادی ای که با یاد خدا باشد پایدار است و واژه شادی مفهومی درونی است که دارای تعاریف و ابعاد مختلفی است. در واژه‌نامه‌ها شادی با واژه‌هایی همچون خوشحالی، شادکامی، خوشی و نشاط هم‌معنا دانسته شده است و رسیدن به شادی از طریق توجه به ارزش‌ها و اهداف معنوی، نیازهای اساسی، هدف‌دار بودن زندگی و محبت به خداوند امکان‌پذیر است. مطالعات انسان‌شناسی نشان داده که دین‌ورزی قدمتی دیرینه داشته و دین جزء‌لاینفک زندگی بشری در تمام اعصار بوده است.

عزیزی در خصوص شادی از منظر قرآن‌کریم گفت: شادی در قرآن دارای جایگاه خاصی است و به گونه‌های مختلف مورد تایید و توجه قرار گرفته است؛ اما نه شادی بیهوده و عبث، بلکه شادی توأم با اهداف الهی و انسانی. لذا آیات قرآن درباره شادی دو دسته‌اند؛ دسته‌ای از آیات مؤمنان را دعوت به شادی کرده‌اند و دسته دیگر شادی را نکوهش می‌کنند‏ و قرآن به مقوله خوشی، خرسندی و شادمانی توجه ویژه دارد.

وی یادآور شد: تعریف و تمجید از مقوله‌های شادی در چارچوب کاملاً منطقی و دور از افراط و تفریط و کنترل هیجانات اعم از خشم و غضب، شادی و شادمانی از شاهکارهای آیین اسلام است.

این مدرس علوم قرآنی تصریح کرد: اسلام بهره‌گیری از شادی، لذت بردن از زندگی و رضایت‌مندی از آن را طی آموزه‌های سهل و آسان آموزش می‌دهد، تا جایی که تبسم به چهره اهل ایمان و دیگران را پاداش داده و عملی دارای ثواب برمی‌شمارد و به این ترتیب به شادی عمق بخشیده و آن را درونی و پایدار می‌کند تا تشنگی انسان را نسبت به این نیاز پاسخ دهد.

عزیزی ادامه داد: از طرفی نیز از شادی‌ها و لذت‌های زودگذر و کاذب به شدت جلوگیری کرده و معتقد است که این‌گونه شادی‌ها، تنها بخش بسیار کوچک و سهم ناچیزی از شادی‌های واقعی است.