لبخند می‌زند و صبورانه پای دردها می‌نشیند

پرستار، چه واژه عجیبی است؛ واژه‌ای که واژه‌هایی چون صبر، از خود‌گذشتگی و ایثار را در خود دارد؛ این صبر  نشانه عشقی است که در وجود یک پرستار نهفته است. فرقی نمی‌کند روپوش سفید پرستاری در بیمارستان به تن داشته باشی یا از اهل خانه‌ات پرستاری کنی و یا مانند همسران جانبازان سال‌ها نگهبان درد همسر باشی؛ به هر حال تو یک پرستار هستی که صبر در وجودت نهادینه شده و دیگران با نام تو آرام می‌گیرند.

به بهانه روز پرستار با چند تن از پرستاران هم کلام شدیم تا بپرسیم این کار را با چه عوض می‌کنند، پاسخ‌شان قطعی و درست است؛ با هیچ امری در دنیا و چه اندازه این حس دوست‌داشتنی است.

حس خوب لبخند در بحران‌ها 

زهره ابراهیمی‌فرد، یک کارشناس پرستاری در خراسان‌جنوبی در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌جنوبی می‌گوید: پرستاری حرفه‌ای است که قبل از یادگیری هر امری، نیاز به عشق و علاقه دارد، اما گاهی اوقات اتفاقاتی می‌افتد که با تمام اشتیاق و علاقه‌ای که به این شغل داریم باز هم کم می‌آوریم.

وی افزود: شیوع کرونا باعث شد روزهای سختی را در این حرفه بگذرانیم؛ زجری که ناشی از نرسیدن اکسیژن به بیمار است و تب و تاب کرونا در بدن بیمار باعث ناراحتی کادر درمان می‌شود؛ واقعا سخت است در این لحظات لبخند بزنیم تا بتوانیم امید به زندگی به بیماران هدیه بدهیم، اما باید لبخند زد و صبورانه پای دردها نشست.

این پرستار با بیان اینکه علاوه بر این نباید خستگی و ناراحتی را به خانه ببریم، تصریح کرد: گاهی از فوت یک بیمار شاید آنقدر غمگین شویم که دست جمعی بنشینیم و تا دقایقی در بیمارستان اشک بریزیم، اما با همه اینها باید قوی بود و ادامه داد.

ابراهیمی‌فرد ادامه داد: سخت‌ترین قسمت ماجرا آنجاست که در شیوع کرونا می‌دیدیم گاهی عده‌ای حاضر نبودند حتی به اندازه قطع یک دورهمی همکاری کرده و یا کادر درمان را درک کنند؛ روزهای سختی بود و شاید هم سخت‌تر داستان مرگ افراد بود، اما ما ماندیم و مقاومت کردیم.

‌آنچه از نجات افراد نصیب زندگی‌ام شد 

یکی دیگر از پرستاران بخش نوزادان بیمارستان ولیعصر(عج) بیرجند نیز به ایکنا می‌گوید: تمام آن امری که در سختی‌ها و مشکلات ما را تنها نمی‌گذارد، علاقه و عشقی است که برای حال خوب افراد داریم، چراکه در آموزه‌های اسلامی نیز آمده است که اگر یک فرد را نجات دهی انگار تمام دنیا را نجات داده‌ای.

وی افزود: حس دیده شدن در پیشگاه خداوند حسی است که با هیچ امری قابل مقایسه نیست؛ درست است پرستاری شغل سختی است و شب و روز درگیر می‌شوی، اما امید به لطف خداوند به زندگی‌ات، بیشتر از این سختی ارزش دارد و این ارزش را وقتی می‌فهمی که لبخند رضایت یک بیمار در گوشه‌ای از زندگی دست تو را می‌گیرد.

این پرستار ادامه می‌دهد: بارها شده در مشکلات زندگی، گره‌ای برایم گشوده شده که من آن‌را ناشی از دعای خیر مادر یک بیمار یا لبخند رضایت یک بیمار می‌دانم. روزهای سخت انسان‌های بهتری برای زندگی می‌سازد و این تمام آن امری است که ما از زندگی خود انتظار داریم، اینکه انسان بهتری شویم و برای همنوعان خود اثرگذارتر باشیم؛ شاید این تمام خواسته یک پرستار باشد.

سختی‌هایی که با الگوپذیری از یک بانو قابل تحمل است

فاطمه عبداللهی، ارشد پرستاری و مدیر پرستاری بیمارستان ولیعصر(عج) بیرجند است، او که دائما در طول روز به بخش‌های مختلف بیمارستان سر می‌زند تا پرستاران و بیماران را بررسی کند؛ می‌گوید: این سرکشی تمام روزهایم را دربر گرفته است؛ روزهایی که دوست ندارم با هیچ امر دیگری آن را عوض کنم.

وی که انگار خسته از حجم زیاد کاری است اما اجازه نمی‌دهد این خستگی در جان کارش نفوذ کند و با همان روحیه وصف‌ناشدنی یک پرستار به بخش‌ها سر می‌زند، ادامه می‌دهد: الگوی ما حضرت زینب(س) هستند که امام زمان وقت خود را درک کرده و تیمار بیماران را برعهده داشته‌اند. یک پرستار علاوه بر اینکه به جسم بیمار رسیدگی می‌کند، روح بیمار و مشکلات معنوی او را نیز باید درک کرده و در راستای سلامتی او گام بردارد.

این پرستار با بیان اینکه در تمام سختی‌های کار سعه صدر و صبر حضرت زینب(س) همراهی‌مان می‌کند، افزود: شاید زندگی هیچ فردی چون حضرت زینب(س) نمی‌توانست عظمت کار یک پرستار را در وقوع بحران‌ها نشان دهد و این تمام عزت یک پرستار است.

عبداللهی بیان کرد: یک پرستار در کنار تمام سختی‌های کارش به اعتماد همراهی‌ بیماران و درک افراد نیاز دارد؛ این درک اگر وجود داشته باشد پرستار و کادر درمان خواهند توانست در کمال آرامش به فعالیت خود ادامه دهند، اما گاهی این اعتماد وجود نداشته و این امر مانع آرامش پرستاران می‌شود.

آن لباس سفید و آن دغدغه‌مندی برای به‌دست آوردن تحفه‌ای به نام سلامتی و درد و رنجی که تنها در قاموس یک پرستار می‌توان دید همه نشان از یک امر دارد و آن صبری به استقامت کوه است که نفعش به جامعه نیز می‌رسد.