تقویت اعتقادات دینی اولین راه برای داشتن امید در زندگی است

سوسن فکری، مدیر گروه سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان، در گفت‌وگو با ایکنا از زنجان، با اشاره به اینکه نشاط یک حس درونی بوده، شرایطی که در آن افراد احساس رضایت داشته و پویایی دارند، گفت: در جامعه‌ای که حرکت و پویایی وجود دارد افراد به کارهای خود می‌رسند و به توانایی‌های خودشان تکیه دارند و در برابر مشکلات نمی‌گویند به من ربطی ندارد و کار امروز را به فردا نمی‌سپارند.

وی با بیان اینکه پویایی و نشاط با هم ارتباط دارند، افزود: چون باعث می‌شود افراد در جامعه حرکت کنند، امیدوار بوده و احساس مسئولیت داشته باشد.

مدیر گروه سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان با بیان اینکه باید ببینیم با توجه به شرایط کنونی چه کار کنیم تا امید پویایی و نشاط در خودمان و جامعه گسترش یابد، عنوان کرد: در ابتدا باید اعتقادات دینی را در خودمان تقویت کنیم زیرا افرادی که به باورهای دینی اعتقاد دارند تلاش می‌کنند از خلاف‌ها و از رفتارهای نابهنجار به دور باشند و این خود باعث نشاط آنان و جامعه می‌شود.

این کارشناس تأکید کرد: عاملی که باعث افزایش نشاط و پویایی جامعه می‌شود، امید است چون تمام انسان‌هایی که امیدوار هستند، به همدیگر امید می‌بخشند و چون امید داشتن یک حس مثبت است، در همه افراد در هر سنی باعث می‌شود رو به جلو حرکت کنند. بدون امید هیچ‌کس به هدف نمی‌رسد.

فکری مهارت‌های افزایش امید را برشمرد و افزود: برای افزایش امید و نشاط در زندگی ورزش‌های فردی و گروهی انجام دهیم و پرورش گل و گیاه در منزل و محل کار داشته باشیم که باعث احساس آرامش و نشاط بیشتر می‌شود؛ همچنین به تغذیه اهمیت بدهیم و خواب کافی و استراحت داشته باشیم که این‌ها می‌تواند باعث افزایش نشاط و پویایی شوند.

وی در ادامه افزود: برنامه‌های دورهمی برگزار کرده و به اتفاق دوستان تفریح داشته باشیم و ارتباطات اجتماعی را با افرادی که مطمئن هستند ایجاد کنیم.

مدیر گروه سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان، به راه‌کارهایی برای داشتن امید و پویایی در طولانی‌مدت اشاره کرد و گفت: برای خودمان هدف تعیین کنیم چه شغلی چه تحصیلی؛ مهارت بیاموزیم و امیدوارانه برای هدف تعیین شده تلاش کنیم؛ به یاد داشته باشیم اگر به نشاط اجتماعی توجه نکنیم در آینده با آسیب‌های جدی مواجه خواهیم شد که این امر تأثیرات منفی بر سلامت روان و جسم و جامعه می‌گذارد.