سری به جانبازان بزنید تا خودتان متوجه شوید!

به گزارش خبرنگار ایکنا، نشست خبری فیلم سینمایی «پرواز ۱۷۵» شب گذشته ۱۳ بهمن در دومین روز از چهل‌و‌دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در خانه جشنواره برگزار شد.

محمدحسین حقیقت کارگردان، سعید شرفی‌کیا تهیه‌کننده، جعفر دهقان، اتابک نادری، رضا توکلی، یاسین مسعودی، شاهین باباپور و مجید پتکی بازیگران و سید علی زرآبادی مدیر تولید و رضا انصارین سرپرست جلوه‌های بصری در این نشست حضور داشتند.

 در ابتدای این نشست سعید شرفی‌کیا تهیه‌کننده گفت: فیلم سینمایی «پرواز ۱۷۵» با بودجه کاملا شخصی ساخته شده و هیچ ارگان دولتی برای ساخت آن حمایت نکرده است. فکر می‌کنم موضوع شهدای دفاع مقدس دغدغه همه ما باشد چون این شهدا با فداکاری‌ خود باعث شدند ما امروز اینجا بنشینیم و اگر این افراد نبودند ما این امنیت و آسایش را نداشتیم. همین‌طور جانبازان که ما به خاطر ساخت این فیلم با مشکلاتشان از نزدیک مواجه شدیم. این کار سفارش هیچ ارگانی نبود و علاقه شخصی کارگردان بود. شهدای غواص هم که جای خود را دارند.

در ادامه جلسه محمدحسین حقیقت کارگردان بیان کرد: مسئله دفاع مقدس صرفا بخشی از تاریخ ما نبوده و ما باید قدردان آن باشیم. ما تلاش کردیم از شعاری بودن دور باشیم و واقعیت‌ها را بگوییم. اگر فکر می‌کنیم چیزی واقعیت است باید آن را عنوان کنیم. طبیعتا کار اول در حوزه دفاع مقدس سختی‌های ‌خود را دارد و تلاش کردیم از فضای مرسوم فاصله بگیریم و از کسانی که بخشی از خود را در جنگ جای گذاشتند، بپردازیم. ما با هر عقیده و آرمان و سلیقه‌ای باید یک نکته مشترکی داشته باشیم که برای همه قابل احترام باشد.

وی درباره الگوبرداری از یک نمایش چنین توضیح داد: من نمایشی را دراین خصوص ندیده‌ام و فیلم از جایی الگو نگرفته است البته داستانی به اسم «شعار واقعیت‌ها» وجود دارد اما قصه فیلم من مستقل است. این مفهوم مادرانه یک مفهوم کلی دارد. نگارش فیلمنامه یک پروسه ۲ ساله را طی کرده و ما به جاهای مختلف سفر کردیم و خیلی از موارد را به‌عینه دیدیم.

حقیقت تصریح کرد: بعضی از دوستان نسبت به این فیلم کم‌لطفی کردند و بیان کردند که مشخص است این فیلم مستقل نیست و به جایی وصل است. ولی این را اینجا می‌گویم که این کار بدون ریالی بودجه دولتی و با سرمایه شخصی ساخته شده است.

در بخش دیگر این نشست جعفر دهقان درباره شخصیتی که در این فیلم به تصویر کشیده است، گفت: من همیشه دغدغه این را داشتم که سینمای جنگ نباید تمام شود. خوشحالم که هنوز هستند جوانانی که برای فیلم اول اثر دفاع مقدسی می‌سازند. برای خیلی‌ها فیلم دفاع مقدس فقط در توپ و تانک و فشنگ خلاصه شده اما مهم حرف دفاع مقدس است که هنوز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. من احساس می‌کنم کارگردان این اثر می‌توانست با هزینه تولید این فیلم یک اثر تجاری بسازد و شبیه به بسیاری از فیلمسازانی که به دنبال درآمد و گیشه هستند، فیلم بسازد. به همین دلیل هم طول نقش برای من اصلاً مهم نبود و اثرگذاری آن اهمیت بیشتری داشت.

وی افزود: اگر سری به آسایشگاه‌های جانبازهای ما بزنید تازه با مفهوم اینکه ما چرا به این افراد بدهکار هستیم آشنا شده و متوجه آن خواهید شد.

رضا توکلی نیز در این جلسه بیان کرد: محمدحسین حقیقت کارگردان خلاقی بود. پیشکسوتان عرصه هنر ما کمتر در این مدل کارها دیده می‌شوند. نکته اساسی من این است که چرا اصل اساس می‌آیند برای رابرت دنیروی ۸۰ ساله فیلم می‌نویسند و برای آن چیزی می‌سازند؟ نویسنده‌ها باید برای بزرگ‌ترهای سینمای ما بنویسند. اتفاقاً جای آقای هاشم‌پور اینجا خالی است. آثار عجیب و غریبی درباره جنگ داریم که نتوانستیم هیچ کدام از آنها را به تصویر بکشیم. دست‌مریزاد به آقای حقیقت که با پول خود چنین فیلمی ساخته است. سینمای ما باید همه ژانری داشته باشد ولی این هزینه‌ها را به چه کسانی می‌دهند؟ چرا به باتجربه‌ها کار نمی‌دهند؟

در انتها اتابک نادری نیز بیان کرد: خوشحالم که ادای دینی به شهدایی کردیم که حتی اسم آن‌ها سر کوچه‌ها نیست. این فیلم تجربه‌ای دلی بود و ربطی به هیچ تکنیک و تجربه‌ای نداشت.