ترک امر به معروف؛ آتشی که خشک و تر را می‌سوزاند

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) از زنجان، دعوت به خوبی‌ها و نهی از بدی‌ها، تلنگری برای افرادی است که به عمد یا به سهو در مسیر اشتباه می‌روند.

جوامع بشری زنجیره‌ای از افراد است که ناخودآگاه کنش هر یک از اعضا بر سایر عضوها، به نحوی اثرگذار است. برخی از رفتارها کمتر و برخی از رفتارها با درجه اهمیت بیشتر جامعه را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند.

همانطور که پشت چراغ راهنمایی می‌ایستیم و وقتی سبز شد به خود اجازه رد شدن می‌دهیم و انتظار مجازات فردی که از این قانون سرپیچی کرده را داریم، چون ممکن است علاوه بر خود، زمینه آسیب به دیگران را فراهم کند. در زمینه قوانین دینی نیز باید با اهتمام به امر به معروف و نهی از مکنر جدی باشیم.

سرپیچی از قوانین دینی نه تنها آتشی است که فرد خاطی را می‌سوزاند بلکه تبعات منفی آن دیر یا زود دامنگیر سایر افراد جامعه خواهد شد، پس هر عقل سلیمی خود را در برابر انحراف از اصول دین مسئول دانسته و امر به معروف را وظیفه خود می‌داند.

خدای متعال در آیه 25 سوره مبارکه انفال میفرماید: «وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خَاصَّةً وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ»؛ «و از فتنه‏ اى كه تنها به ستمكاران شما نمى ‏رسد بترسيد و بدانيد كه خدا سخت‏ كيفر است».

در تفسیر این آیه می‌توان این تذکر باریتعالی را در مورد عذابی دانست که در نتیجه نتيجه گناه، فساد، نزاع، اختلاف که به دنبال ترک امر به معروف و نهی از منکر است در جامعه رخ می‌دهد را نام برد.