«یل یاتار، طوفان یاتار، یاتماز حسینین پرچمی» / یوم‌العباس زنجانی‌ها؛ جلوه کمک‌های مؤمنانه

به گزارش ایکنا از زنجان، «یل یاتار، طوفان یاتار، یاتماز حسینین پرچمی»؛ هشتم محرم ساعت دل‌های عاشقان اباعبدالله‌الحسین(ع) به افق پایتخت شور و شعور حسینی کوک می‌شود. باد باشد، طوفان باشد یا کرونا فرقی نمی‌کند، پرچم حسینی در این دیار همیشه بالاست و شعله این عشق در وجود دلدادگان خاموشی ندارد.

گرچه همه مردمان این دیار نام‌آشنا یوم‌العباس را با دسته‌های عزاداری چندین هزار نفری به خاطر می‌آورند، همان‌هایی که با آغاز محرم آرام و قرار نداشتند و با سیاه‌پوش شدن شهر منتظر فرارسیدن روز موعود بودند تا دسته‌ها و مردم یک به یک به هم بپیوندند و به یاد سرور آزادمردان عالم دست‌ها را بالا ببرند و برای ادامه دادن راه سیدالشهدا هم قسم شوند، اما امسال با شکلی جدید با همان ارادت همیشگی بر این عهد استوارند.

امسال هم که بوی محرم در پایتخت شور و شعور حسینی پیچید، دل‌های عاشقان تنگ شد از اینکه نمی‌توانند مثل هر سال در مرکز ثقل دلدادگی به مکتب حسینی گردهم آیند و با حضور هزاران نفری، شهر را یکپارچه سیاه‌پوش و گوش فلک را از ندای «یا حسین» و «یا اباالفضل» پر کنند؛ ولی مگر می‌شود دل در این ره سپرده باشی و این عشق را ابراز نکنی! و این بود که در زنجان «هر خانه یک حسینیه» و «هر خانواده یک هیئت» شد و پرچم‌های عزا بر سر در خانه هر کوی و برزنی به اهتزاز درآمد.

آن‌ها که می‌توانستند با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی، ماسک بر صورت زدند و با استقرار فاصله 2 متری از فرد کناری خود برای رعایت حق‌الناس، در مراسم عزاداری شرکت کردند و در ماتم سید و سالار شهیدان و 72 یار باوفای ایشان اشک ریختند. عده‌ای نیز در خانه‌ها از فضای مجازی و قاب تلویزیون در این سوگواره عظیم بشری سهیم شدند.

کاروان کمک‌های مؤمنانه در یوم‌العباس

و اما یوم‌العباس متفاوت امسال؛ مسیر حسینیه اعظم زنجان تا امامزاده سید ابراهیم(ع) که هر سال جای سوزن انداختن نداشت امروز سلامت مردم را در کنار اقامه عزا مهم دید و مراسم تجمع لغو شد. هرکه از این گذر پر از احساس و خاطره می‌گذرد، به یاد همه یوم‌العباس‌ها غربتی وجودش را فرا می‌گیرد. ولی حسینی‌ها قرار دیگری گذاشتند، قراری در دانشگاه زنجان از جنس «کمک‌های مؤمنانه».

دل همه پیرها و جوان‌ها و همه مردان و زنان که همه ساله در دسته‌ حسینیه اعظم زنجان شرکت می‌کردند، امروز هم همان عمق و وسعت سرسپردگی به مولای خود دارد اما افق نگاه‌ها به دانشگاه زنجان دوخته شده است، دانشگاهی که این افتخار نصیبش شد تا ندای «ای شمع حرمخانه قربانون اولوم عباس، جانلار سنه پروانه قربانون اولوم عباس» را از این مرکز به عالم هستی برساند.

خادمان حسینی به نمایندگی از میلیون‌ها عزادار در محوطه دانشگاه در صفوفی با فاصله کنار یکدیگر ایستادند و همه یکپارچه سیاه‌پوش و شال‌های سبز بر گردن انداختند و با ابیاتی که مداح اهل‌بیت(ع) می‌خواند دست‌ها را بالای سر می‌برند و بر سینه فرود می‌آوردند. عشقی سرشار از سوز و گذار از اشک‌های عزاداران سرازیر می‌شود و نشان می‌دهد جنگ، بیماری و هرچه که معادلات جهان را برهم بزند، معادله حق و باطل به هم نمی‌خورد و ستون خیمه مکتب حسینی در محرم 1442 محکم‌تر می‌شود تا حق در پهنه هستی سایه گستراند.

پشت سر خادمان، کامیون‌ها و خودروهای حامل کمک‌های مؤمنانه را می‌بینیم که با نیت دستگیری از نیازمندان، محو شدن چهره فقر، پیروزی همه مستضعفان بر مستکبران و اهتزاز پرچم مهدوی به دست موعود عدالت‌گستر تهیه شدند تا در روزگاری که معیشت عده‌ای از هموطنان سخت و سفره‌هایشان کوچک شده است، سهمی هرچند اندک در محروم‌نوازی داشته باشد.

علیرضا فیروزفر، رئیس هیئت امنای حسینیه اعظم زنجان تعداد کمک‌های مؤمنانه در کاروان یوم‌العباس را 110 هزار بسته برشمرد و گفت: این بسته‌ها با کمک سپاه انصارالمهدی(عج)، کمیته امداد امام خمینی(ره)، اوقاف و امور خیریه، حسینیه اعظم زنجان، بنیاد مستضعفان و خیران تهیه شده و با 150 دستگاه در بین نیازمندان توزیع می‌شود که ارز شاین بسته‌ها 25 میلیارد تومان برآورد شده است.

کرونا که بین حضور مردم فاصله انداخت، نتوانست بین عمق معنویت آن‌ها و بصیرت بین حق و باطل فاصله بیندازد و این بار میلیون‌ها دست‌هایی که بالا می‌رفت را برای کمک به هم‌نوع پایین آورد و هیئتی‌ها بصیرت زینبی را با جلوه‌هایی دیگر به نمایش گذاشتند.

پس از پایان عزاداری و ابراز خضوع و خشوع خادمان در محضر سیدالشهدا، خودروهای حامل کمک‌های مؤمنانه یک به یک محوطه دانشگاه را به مقصد تعیین شده ترک می‌کنند. زنجانی‌ها بار دیگر حماسه آفریدند و موج همدلی را از دیار غواصان دریادل به دنیا نشان دادند. این کاروان نمادین باز هم پیوند شور و شعور را به رخ کشیدند تا ثابت کند در این راه حسین(ع) راهنما است و چراغ آن هرگز خاموش نخواهد شد.