فرزند صالح؛ بهترین ثمره ازدواج

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از لرستان، هر کاری را که انسان انجام می‎دهد باید دارای ثمر و نتیجه‌ای باشد، ثمره ازدواج، فرزند صالح است. قرآن کریم در آیات مربوط به داشتن فرزند آن‌جا که موقعیت و جایگاه فرزند را برای انسان می‎شمارد گاهی از فرزند به‌عنوان «زینت زندگی دنیا» نام می‎برد و در بعضی دیگر از آیات آن‌را «فتنه»؛ یعنی مایه دردسر و آزمایش می‌داند.
خدای متعال در آیه 46 سوره کهف با این مضمون « الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا» از فرزندان به‌عنوان «زینت» نام برده و فرموده است: مال و پسران زینت زندگی دنیاست و کردارهای شایسته ماندنی در نزد پروردگار تو بهتر است از نظر ثواب و بهتر است از نظر آرزو.
این‌که خداوند متعال از مال و پسران به «زینت» تعبیر کرده است از آن روست که مال، زیبایی و جمال زندگی است و داشتن فرزند پسر، نیروی انسان است در زندگی که خود نیز زینت است، ولی هیچ‌کدام از مال و پسر برای انسان باقی نمی‎ماند تا بتواند در عالم آخرت از آ‌نها استفاده کند، در حالی‌که کارهای شایسته که همان اطاعت و پیروی خداست ماندنی هستند و در عالم آخرت به کار انسان می‎آیند.
 اگر فرزند پسر، صالح باشد یا اگر مال در راه خیر و درست مصرف شود می‎تواند برای انسان ماندنی باشد در هر صورت، مال و فرزند هم می‎تواند برای انسان مایه دردسر و بدبختی باشند و هم مایه سعادت.در حالی‎که اعمال شایسته و پیروی از خدا بدون هیچ شکی انسان را سعادتمند می‎کند.
نکته بسیار قابل توجه در تفسیر مذکور آن است که برخی از مفسران گفته‌اند «الباقیات الصالحات» در آیه مذکور منظور دختران شایسته است که آنان بهتراند از مال و یا پسران که مردم در زمان جاهلی به آنها افتخار می‎کردند.
همچنین در آیه 28 سوره انفال با این مضمون «وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلاَدُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ » از فرزند تعبیر به فتنه شده است که تفسیر مجمع‌البیان ذیل این آیه گفته است: «مال  و فرزند مایه ابتلا و آزمایش انسان است در زندگی دنیا و چه‌بسا می‎شود که باعث بدبختی انسان نیز می‎گردد، چنان‌که بسیاری از انسان‌ها به سبب ثروت و یا داشتن فرزند نتوانستند از آزمایش خوب بیرون آیند و مال و ثروت و فرزند سبب بدبختی آنها گردد».
پیامبر اکرم(ص) فرمود: «فرزند شایسته گُلی از گُل‌های بهشت است» و نیز فرمود: «فرزند شایسته گُلی از طرف خداست که به بندگان خود عطا کرده است و به‌راستی که دو گل من از دنیا حسن و حسین است من آنها را به نام‌های دو سبط از بنی‌اسرائیل نام نهادم که «شَبَر» و «شُبَیر» باشد».
روزی پیامبراکرم(ص) درمیان اصحاب خود نشسته بودند که ناگاه به او مژده داده شد که خداوند متعال به او دختری روزی کرده است، با این خبر پیامبر(ص) دید که اصحاب خود خوشحال نشدند و بلکه اظهار ناراحتی و گرفتگی در آنان پدیدار گشت، پیامبر(ص) فرمود: شما را چه شد که ناراحت شدید؟ این دختر گُلی است که من او را می‎بویم و روزی او را خداوند عزوجل می‎دهد.
مردی شرفیاب محضر رسول خدا(ص) شد و به شخصی که در محضر پیامبر بود خبر داد که همسرش زایمان کرده و خداوند به او فرزندی عطا کرده است، آن شخص به محض شنیدن آن خبر، رنگ صورتش تغییر کرد، پیامبر(ص) فرمود: تو را چه شد، آن شخص گفت: خیر است؟ پیامبر(ص) گفت: بگو. آن مرد در پاسخ گفت: از منزل که بیرون آمدم زنم درد زایمان داشت و الان به من خبر رسید که او دختر زاییده است.پیامبر(ص) فرمود: زمین جای زندگی اوست و آسمان بر او سایه می‎افکند و او را پوشش می‌دهد و خداوند هم او را روزی می‎دهد و این دختر گُلی است که تو آن‌را می‎بویی، سپس رسول خدا به طرف اصحاب خود توجه کرد و فرمود: هر کس که صاحب یک دختر باشد او مورد توجه است و هر کس که دارای دو دختر باشد او باید به خداوند استغاثه کند و هر کس که صاحب سه دختر باشد جهاد و هر کار سختی از او برداشته شده است و هر کسی که صاحب چهار دختر باشد پس ای بندگان خدا او را یاری دهید و این بندگان خدا به او در صورت احتیاج پول قرض دهید و ای بندگان خدا او را مورد مهربانی خود قرار دهید.