امام رضا(ع) به شکل‌گیری تشیع در ایران سرعت بخشید

سید اصغر محمودآبادی، عضو هیئت علمی گروه تاریخ اسلام دانشگاه اصفهان در گفت‌و‌گو با ایکنا از اصفهان اظهار کرد: زمانی که امام موسی کاظم(ع) در زندان هارون شهید شده بودند، وضعیت امامت بسیار سخت و دشوار بود و حکومت بنی‌عباس نمی‌خواست مسیر امامت و ولایت ادامه پیدا کند، چون می‌دانست که یک رقیب سیاسی قوی برایش خواهد بود.
وی بیان کرد: امام رضا(ع) می‌توانست به ایران نیاید و هیچ قدرتی توانایی وادار ساختن امام به این کار را نداشت. یکی از دلایل ایشان برای سفر به ایران، انجام مأموریتی استراتژیک و آینده‌نگرانه بود تا بتوانند شرق اسلامی را از اهداف و ارزش‌های امامت و ولایت آگاه کنند. بدون تردید اگر امام رضا(ع) به ایران نمی‌آمدند، وقوع تشیع و حادثه بزرگ تشیع در ایران برای مدت‌های طولانی به تعویق می‌افتاد. در واقع امام مأموریتی ارزشی و الهی را انجام دادند تا تشیع در ایران پایدار بماند. این سفر در منطقه شرق ایران یعنی خراسان بزرگ اتفاق افتاد و سپس سراسر ایران را دربرگرفت.
عضو هیئت علمی گروه تاریخ اسلام دانشگاه اصفهان افزود: یکی دیگر از اهداف امام رضا(ع)، مخالفت با خلافت جور یعنی حاکمیت بنی‌عباس بود. بنی‌عباس سابقه خوبی در اسلام نداشتند، عباس بن عبدالمطلب و یارانش از کسانی بودند که بسیار دیر و از روی اجبار به اسلام گرویدند. بنی‌عباس حقوق ولایتی و شریعتی نداشتند و ظلم و جور می‌کردند، امام رضا(ع) نیز با این مسئله مخالفت می‌کردند. امام رضا(ع) به ایران نیامدند تا دعوت حاکم جور را لبیک بگویند، به این دلیل آمدند که وظیفه و رسالت خودشان را انجام دهند.
محمودآبادی با اشاره به مناظرات امام رضا(ع) با اندیشمندان ادیان و مکاتب دیگر، خاطرنشان کرد: مأمون علاقمند بود تا از دانش و اطلاعات وسیع امام رضا(ع) به صورت غیر مستقیم استفاده کند، چون در مقام خلیفه به صورت مستقیم نمی‌توانست این کار را انجام دهد و به نظر من خود مأمون از فیوضات زبانی و بیانی امام بیشترین بهره را می‌برد؛ سوالاتی که در جلسات مناظره مطرح می‌شد، در حکم دانش و علم برای مأمون به شمار می‌رفت و بسیاری از مسائل و مشکلات خود را از این طریق حل‌وفصل می‌کرد. در واقع می‌خواست دانش امام را به رخ دیگران بکشد و خودش نیز استفاده کند و زمانی که احساس کرد حضور امام به ضرر حکومت او و آینده خاندان عباسی است، تصمیم به شهادت ایشان گرفت.
انتهای پیام