به گزارش ایکنا از زنجان، علیرضا آوایی ۲ مهرماه در جلسه شورای قضایی استان، اظهار کرد: قدرت، مستی میآورد و این سکر، از مستی شراب قویتر است، همه ما بشر هستیم و درجات ایمانمان متفاوت است؛ وقتی در معرض وسوسههای دنیوی قرار میگیریم، باید دست همدیگر را بگیریم تا نلغزیم. در این میان اعتماد کردن به یکدیگر خیلی مهم است.
وی به تصمیمگیری قضات در شرایط روحی مناسب تاکید کرد و افزود: اگر موقع تصمیمگیری، وضعیت روحی و عصبیتان نرمال نیست، دادگاه را تعطیل کنید، تصمیمگیری در چنین شرایطی جز ضرر چیزی ندارد. عصبانیت در اثر فشار کاری از آفات این کار است. قضات مرکز دریافت آلام بشری هستند و گاهی کمحوصله میشوند، بنابراین باید خودمان، خودمان را مدیریت کنیم؛ چراکه عادی شدن شغلمان هم آفت است. بدون شک افرادی که به ما پناه آوردهاند نیاز به همدلی دارند و زشتترین جمله این است که بگوییم «مشکل خودت است».
وزیر دادگستری با بیان اینکه باید حواسمان به ادبیاتمان باشد، متذکر شد: برای مواردی که میتوانیم قرارهای تامین بسیار سادهای صادر کنیم، دلیلی ندارد که قرار زندان صادر کنیم. افرادی که در چنین شرایطی به زندانها راه مییابند، سرشار از نفرت میشوند. زندان انسان را بیآبرو میکند و کسی که بیآبرو میشود، دیگر هیچ خط قرمزی نخواهد داشت. هرگز فراموش نکنیم که مجازات قرار بازداشتهای بیدلیل و بیمبنا را نه در قیامت، بلکه همین دنیا پس خواهیم داد. هر یک ساعت بازداشت افراد، جواب میخواهد.
وی همچنین با اشاره به اینکه باید آثار رفتارمان و عواقب و تبعاتش را بدانیم، افزود: بیاحتیاطیهای ما در صدور قرارها، عمر نظام را کوتاه میکند. تا زمانی که انصاف و عدالت و شجاعت داریم، پایدار هستیم. قوانین خداوند، حساب و کتاب دارد و هیچکدام از ما بیمه شده نیستیم که هر طور دلمان میخواهد رفتار کنیم. بنای عالم روی عدالت و انصاف گذاشته شده است و نباید به سادگی از حقالناسها عبور کنیم.
آوائی خاطرنشان کرد: بیشترین شکایتی که از قضات میشود، به خاطر خلقشان است نه به خاطر حکمشان، زمان که بگذرد بر ما روشن میشود که همه این مقامات، تهی است مگر اینکه انسان بتواند با آن خدمت کند. لازم است که گاهی خودمان را مرور کنیم. متاسفانه گاهی چنان غرق عیوب دیگران میشویم که یادمان میرود به خودمان هم نگاهی بیندازیم.
وی در مورد امکانات و امور رفاهی بیان کرد: مسئله مسکن قضات در جلسه مسئولان عالی قضایی مطرح و تاکنون اقدامات منسجمی انجام شده است؛ در واقع قوه قضاییه در حال برنامهریزی برای کارکنان کل کشور است و این مسئله از دغدغههای جدی قضات است. با این وجود، امسال نباید توقع داشته باشیم که امور مهمی در مسائل مالی و رفاهی اتفاق بیفتد و نظام ناچار است که فقط به ضرورتها و حداقلها بپردازد.
وی ادامه داد: قضات از جمله فرهیختگانی هستند که معمولا علاقه چندانی به حضور رئیس ندارند و رفیق میخواهند، بنابراین اگر از ناحیه نیروهای بالادستی تکریم شوند و برادری و همراهی و صیانت و دلسوزی ببینند، با همه وجود پای کار میآیند ولی اگر با برخوردهای تحکمآمیز و دخالت مقام مافوق در تصمیمات قضایی مواجه شوند، انگیزههای حرفهای خود را از دست میدهند و حالت افسردگی و بیرغبتی پیدا میکنند.
انتهای پیام