شهید محسن اسماعیلی در ۲۷ مهر سال ۱۳۴۵ در اصفهان به دنیا آمد و در ۲۳ تیر سال ۱۳۶۱ در شرق بصره در عملیات رمضان به شهادت رسید. هویت این شهید پس از انجام تست DNA شناسایی شد.
خانواده شهید اصفهانی پس از ۳۹ سال چشمانتظاری، یکشنبه ۲۳ آبان با حضور بر سر مزار فرزندشان که پیش از این به عنوان شهید گمنام در مازندران دفن شده بود، به آرزویشان رسیدند و دلشان آرام گرفت.
به گزارش ایکنا از مازندران، خانواده این شهید سرافراز دوران دفاع مقدس صبح روز ۲۳ آبان در میان استقبال جمعی از شهروندان و مسئولان قائمشهری وارد این شهر شدند تا مزار شهید گلگون کفنشان را در آغوش بگیرند. استقبال از مادر و دیگر اعضای خانواده این شهید ابتدا به صورت خودرویی از میدان امام(ره) تا میدان طالقانی صورت گرفت و سپس به صورت دستهروی از میدان طالقانی تا حوزه علمیه محمدیه قائمشهر که پیکر پاک شهید در آنجا آرمیده بود با رعایت شیوهنامههای بهداشتی برگزار شد.
مادر شهید اسماعیلی که ۳۹ سال چشمانتظاری کشیده و دیگر پاهایش توان راه رفتن هم ندارد، لحظهای برای پیدا کردن فرزندش ناامید نشد و هنگامی که بعد از ۳۹ سال به او خبر دادند جگرگوشهاش در شمالیترین نقطه کشور میهمان مردم شهیدپرور مازندران است، آن هم در شهرستانی که افتخارش میزبانی از شهدای گمنام است به همراه فرزندان و کاروان عاشورایی بعد از سالها چشمانتظاری با قلبی سرشار از عشق، نقش جهان را به مقصد مازندران ترک کرد.
سرانجام حوالی ظهر یکشنبه بود که این مادر داغدیده به آرزویش که دیدن نشانی از پسر برومندش بود، رسید. او هنگامی که چشمش به مزار پاک شهیدش در حوزه علمیه محمدیه قائمشهر افتاد، اشک از چشمانش جاری شد و لحظاتی را در کنار مزار فرزند شهیدش چه ناگفتههایی را با او نجوا کرد.
حجتالاسلام شهابالدین دارایی، مدیر حوزه علمیه محمدیه قائمشهر، در گفتوگو با ایکنا اظهار کرد: شهید محسن اسماعیلی از جوانان رشید اصفهان از سال ۹۷ به عنوان شهید گمنام میهمان این حوزه علمیه بود. دو هفته پیش به فضل الهی هویت پیکر پاک این شهید شناسایی و با حضور اقشار مختلف مردم، خانواده شهدا و مسئولان از خانواده شهید محسن اسماعیلی به همراه کاروان عاشورایی که از استان اصفهان به شهرستان قائمشهر عزیمت کرده بودند، استقبال کردیم.
مدیر حوزه علمیه محمدیه قائمشهر از شهروندان قائمشهری که در مراسم استقبال از خانواده شهید حضور چشمگیری داشتند، قدردانی کرد.
اکنون مادر شهید اسماعیلی انتظارش به پایان آمد و گم شدهاش را سرانجام یافت و به بیقراریهایش پایان داد، اما یک انتظاری هست که سالهاست به پایان نرسیده و عشاق منتظر، بیتاب حضورش هستند آنکه آمدنش آرزوی همه عالم، آزادگان و صدیقان طریقت انسان و انسانیت است آنانی که بیصبرانه فریاد العجل، العجل، العجل و الساعه، الساعه، الساعه سر میدهند هنوز در تجربه پایان انتظار چشم به الطاف الهی دارند.
انتهای پیام