آیت‌الله شاهرودی در استخراج احکام بیش از قواعد بر احادیث تکیه می‌کرد
امام جمعه مشهد گفت: نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی اظهار کرد: مجموع آرا، فتاوا و نظریات آیت‌الله شاهرودی بیشتر بر روایات و حدیث استناد داشته و کمتر بر قواعد مستند می‌شود که این امر به عنوان امتیازی در خصوص ایشان به شمار می‌آید.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، آیت‌الله سیداحمد علم‌الهدی، امام جمعه مشهد، در همایش ملی نکوداشت آیت‌الله سید محمود حسینی شاهرودی که پنجشنبه، ۲ دی، در حوزه علمیه نواب برگزار شد، با اشاره به ویژگی زهد و ورع آیت‌الله شاهرودی اظهار کرد: آیت‌الله شاهرودی دارای فکری نو و بینش خاص اجتماعی و انقلابی بود. او در شرایطی که خفقان و تحجر بسیار سنگینی ایجاد شده و متاسفانه حتی حوزه علمیه نجف را نیز تحت تأثیر قرار داده بود پیشاز شهادت مرحوم نواب صفوی و برخی از اعضای گروه فدائیان اسلام در میان مراجع نجف تنها کسی بود که از این ماجرا به عنوان یک فاجعه بزرگ یاد کرد و موضع‌گیری قاطعی در خصوص مظلومیت شهدای فدائیان اسلام داشت.
وی ادامه داد: تداوم و تأسیس جریان مرجعیت شیعه مساله‌ای است که باید به عنوان یک اصل در مبانی شناخت سیره معصومین(ع) مورد توجه قرار گیرد. بر این اساس نقش نخست نشر معارف و آموزه‌های دین بر عهده مقام ولایت و امامت عصمت(ع) و نقش دوم با فقها بوده است.
علم‌الهدی تصریح کرد: علت ثبات امامت ائمه(ع) تاکنون همین جریانی است که در کنار امامت و ولایت معصومان(ع) وجود داشته است. این جریان در نشر معارف اهل بیت(ع) و نهادینه‌سازی معارف آنان نقش ویژه‌ای داشته است. اگر این شخصیت‌ها و جریانات در کنار ائمه(ع) حضور نداشتند، امروز معارف اهل بیت(ع) به صورت یک جریان نهادینه شده و منبعی برای شناخت تمام وظایف و احکام دین شناسایی نمی‌شد و عده‌ای سخنان امامان را آنگونه که دوست داشتند تعبیر کرده و به مردم ارائه می‌کردند.
وی عنوان کرد: در واقع اگر جریان فقاهت نبود، نه تنها اوامر، فرامین و معارف مقام عصمت و ولایت به ما منتقل نمی‌شد بلکه کسانی پیدا می‌شدند که کلمات و معارف اهل بیت(ع) را خلاف فرموده آنان تعبیر و تعریف می‌کردند. این جریان تا زمان غیبت حضرت بقیة‌الله(عج) وجود خواهد داشت. در غیبت صغری بود که امام زمان(ع) با ابتکار خود این جریان را به مرجعیت مبدل ساخت و مساله مرجعیت را تأسیس کرد و عنوان مرجعیت در شیعه تثبیت شد.
امام جمعه مشهد افزود: در زمان امام حسن عسکری(ع) مساله ارتباط شیعه با مقام عصمت و ولایت دچار اختلال شده و مقدمات غیبت معصوم در حال فراهم شدن بود. از این رو امام عسکری(ع) تعبیر فقها و فقیه را به صراحت بیان کردند. به عبارتی عنوان فقیه در زمان امام عسکری(ع) به محدثینی که ناقل احادیث اهل بیت(ع) بودند، نسبت داده شد زیرا ارائه نظر و رای معصوم از دل روایات و احادیث بر عهده متفقهان حدیث است.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی با اشاره به اینکه فقیهان حدیث می‌توانند در خصوص احکام، موضوعات و حوادث و رویدادهای جدید که دارای سابقه نیست، استنباط و استخراج مطلب کنند، گفت: بنابراین منظور از راویان احادیث فقها هستند.
علم‌الهدی درباره علت اینکه امام زمان(عج) در سخنان خود از واژه فقیه استفاده نکرده، گفت: امام زمان(ع) قصد داشتند به شیعیان و جریان فقاهت جهت‌دهی کنند چون ممکن است در زمانی عنوان فقیه به کسانی اطلاق شود که درباره احادیث اهل بیت(ع) کار نمی‌کنند و برای استخراج احکام به سلسله نظریات علمی و فلسفی خود اکتفا می‌نمایند.
وی گفت: در میان مراجع بزرگ تاریخ فقه شیعه، بسیاری از بزرگان نه بر قواعد بلکه بر منابع کتاب و سنت اتکا کرده‌اند؛ در حالی که تعدادی از فقها مبانی برخی از فتاوا و نظریات فقهی خود را مبتنی بر قواعد ارائه کرده‌اند. متاسفانه امروز نیز این مشکل میان برخی از فقها به چشم می‌خورد.
انتهای پیام
