نهج‌البلاغه؛ نقشه راه خردمندی و ایمان برای انسان
عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان گفت: نهج‌البلاغه یکی از منابع بسیار غنی محسوب می‌شود که راه خردمند و مؤمن شدن را به انسان می‌آموزد.
به گزارش ایکنا از اصفهان، حجت‌الاسلام جعفر شانظری، عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان در نشست پنجم از سلسله نشست‌های «راهی به آسمان» با موضوع معارف نهج‌البلاغه که به‌مناسبت ماه مبارک رمضان در خانه نهج‌البلاغه اصفهان برگزار می‌شود، با بیان اينکه حیات و ممات ما بسته به بهره‌مندی از نعمت‌های الهی است، اظهار کرد: این نعمت‌ها گاهی مادی و گاهی معنوی است، در ماه رمضان سفره‌ای از نعمت‌های معنوی گسترده شده که دربردارنده معارف قرآن است و انسان از این خوان گسترده و نعمت عظیم استفاده می‌کند تا بزرگ شود. همان‌طور که جسم انسان برای بزرگ شدن به طعام نیاز دارد، روح و جان او نیز برای رشد و بزرگ شدن نیازمند غذاست و معارف معنوی همان غذای روح و جان هستند.
وی افزود: بزرگی انسان به کرامت و محبت است و خداوند در ماه مبارک رمضان، ما را به ضیافت آسمانی دعوت کرده تا روح‌مان به اسماء و صفات الهی آراسته شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان تصریح کرد: یکی از خصوصیات نهج‌البلاغه این است که برای دو شاخص در وجود انسان دستورالعمل و راهکار دارد؛ این شاخص‌ها عبارتند از خردمندی و باور یا ایمان که خردمندی برای انسان همچون نور و باور همچون موتور محرک رفتارسازی است و نهج‌البلاغه یکی از منابع بسیار غنی محسوب می‌شود که راه خردمند و مؤمن شدن را به انسان می‌آموزد.
وی با اشاره به حکمت ۲۸۹ نهج‌البلاغه در بیان خصایص و فضایل انسان کامل، گفت: دنیا در نگاه انسان کامل کوچک است، وی از سلطه شکم و خواسته‌های نفسانی خارج شده و به همین دلیل، نسبت به نداشته‌ها حسرت نمی‌خورد و اگر به چیزی از مال دنیا رسید، به دنبال تکاثر و ازدیاد آن نیست.
حجت‌الاسلام شانظری ادامه داد: انسان کامل بیشتر زمان خود را به سکوت می‌گذراند، چراکه سکوت دری از درهای حکمت است. همچنین انسان خردمند و حکیم با طمأنینه سخن می‌گوید و زمانی که لب به سخن می‌گشاید، تمام سخنوران و سخن‌گویان از عظمت کلام او سکوت می‌کنند، در تکاپوی عیب‌یابی در دیگران نیست و پیشاپیش نسبت به دیگران داوری ندارد؛ آنچه را خود عامل است، به دیگران توصیه می‌کند و به آنچه عمل نمی‌کند، سفارش ندارد؛ در میدان تصمیم چون شیر خروشان عمل می‌کند و در دوراهی‌ها به آن سو می‌نگرد که خلاف هوای نفس است.
وی با اشاره به لزوم تفکر در این ویژگی‌ها، اضافه کرد: ویژگی اولوالالباب در قرآن این است که اهل ذکر و هوشیاری و تفکر هستند و همین خصلت‌ها، آنها را به این نتيجه می‌رساند که بگویند پروردگارا هیچ چیز را بیهوده نیافریدی و به همین سبب، قرآن ما را به علم فراخوانده و شعار پیامبر اسلام(ص)، علم است.
این استاد دانشگاه بیان کرد: امیرالمؤمنین(ع) در پایان این حکمت، افراد را به رعایت این ویژگی‌ها به هر اندازه که در توان آنهاست، فرامی‌خوانند و توصیه ایشان این است که به بهانه سختی، مسیر خودسازی را رها نکنید.
انتهای پیام
