به گزارش ایکنا از اصفهان، شهر رخت عزا به تن دارد و در سالروز شهادت بانوی دو عالم به عزا نشسته است. میدان بزرگمهر اصفهان، وعدهگاه عاشقانی بود که در سالروز شهادت بانوی عالمیان، فرزندان بینام و نشان وطن را بر دوش میبردند تا به دامان خاک بسپارند.
مراسم با قرائت قرآن شروع شد و پس از آن، گروه سرود آوای نصف جهان به روی صحنه رفتند. دختران و پسران نوجوانی که با خوانش شعر «یه پلاک»، مظلومیت مادران و پدرانی را فریاد میکردند که سالهاست در انتظار نام و نشانی از دردانه خویشاند.
جای سوزن انداختن نبود؛ پیر و جوان و زن و مرد جمع شده بودند و با چشمان نمناک، همراه کاروان شهدا حرکت میکردند. کسی چه میدانست؛ شاید مادری که سالهاست چشم به راه پلاک یا استخوانی از فرزندش مانده، بیآنکه بداند، امروز تابوت پسرش را بدرقه میکرد.
مداح که شروع به خواندن کرد، طاقت از دلها رفت و صدای گریه بلند شد. از یاس پرپر شده علی(ع) میگفت و با هر مصرع، نیشتر به قلب جمعیت میزد. امروز عطر یاس در اصفهان به مشام میرسید و فاطمه(س) نیز همقدم با دیگر مادران، کاروان فرزندانش را همراهی میکرد.
در میان کودکان بسیاری که همراه خانوادههایشان در مراسم شرکت کرده بودند، نگاهم به پسربچهای گره خورد که پنج ساله به نظر میرسید و با جثه کوچکش روی ویلچر نشسته بود. زنی که به نظر میرسید مادرش باشد، او را حرکت میداد و هر دو با اشتیاق، کاروان شهدا را همراهی میکردند.
زبانم به دعا چرخید و برای آن کودک نسل امروز که دل در گرو آرمانهای انقلاب دارد، طلب سلامتی کردم، از نسلی که شکوه زیستن و عاشقانه پر کشیدن را به تصویر کشید.
زهرا مظفریفرد
انتهای پیام