وی در تبیین آیه «قَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا؛ پروردگار تو مقرر كرد كه جز او را مپرستيد و به پدر و مادر [خود] احسان كنيد(سوره 17 آیه 23)» اظهار کرد: در صدر همه دستورات، خداوند یک نکته میگوید و آن اینکه اگر بخواهید دستورات من برای شما زمینه رشد فراهم کند، نیازمند «أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ» است.
وی افزود: ماجرای گاو سوره بقره را همه میدانید. سوال گاهی از سر تردید است و عبودیتی در آن نیست. سوالات بنی اسرائیل هم به دلیل تردید بود؛ لذا وقتی کار را انجام دادند و گاو را ذبح کردند، پشت انجام این وظیفه عبودیت نبود. وقتی عبودیت نباشد فایدهای هم ندارد لذا آیه میگوید: «ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً؛ سپس دلهاى شما بعد از اين [واقعه] سخت گرديد همانند سنگ يا سختتر از آن»(سوره 2 آیه 74). یعنی بعد از اینکه کار را انجام دادند دلهایشان دچار قساوت شد.
وی ادامه داد: روحیه عدم استکبار در برابر خداوند نکته اول و آخر است. این همان چیزی است که به نام عبودیت از آن یاد میشود. صراط مستقیمی که خدا ترسیم کرده است همین است: «أَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ؛ مرا بپرستيد، اين است راه راست»(سوره 26 آیه 61). نقطه تمایز تمدن اسلامی و تمدن غربی در همین نکته است که شما میخواهی در زمین خدایی کنی یا بندگی؟ مهمترین انتصاب ما بندگی است. شب معراج، پیامبر(ص) انتصاب به خداوند را درخواست کرد لذا آیه میفرماید: «سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ»(سوره 17 آیه 1)؛ یعنی عبد را بالا آوردیم.