اصغر باقرزاده، سرپرست معاونت پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش در گفتوگو با ایکنا درباره میزان اهتمام دانشآموزان به امور قرآنی گفت: مهم این است که همه معلمان خودشان با قرآن مأنوس باشند. ولی بحث ارتباط با مصحف شریف طرق گستردهای چون قرائت، تدبر، حفظ و ... دارد و بستگی به توانایی و علاقه دانشآموز دارد، البته مهم آن اُنسی است که با مفاهیم قرآن ایجاد شود.
وی با اشاره به اینکه پیامبر اکرم(ص) فرمودند «اِذَا التَبَسَت عَلَیکُمُ الفِتَنُ، کَقِطَعِ الَّیلِ المُظلِمِ فَعَلَیکُم بِالقُرآنِ» بیان کرد: پیامبر(ص) این روایت را برای زمان حاضر گفتهاند. تمام مشکلات جهان اسلام، اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به دلیل دور شدن از مفاهیم قرآن است و اگر فردی میخواهد تربیت را آغاز کند، تربیت را باید از انس با قرآن آغاز کند.
باقرزاده با اشاره به اینکه از حقوق فرزندان بر عهده والدین در کنار نام نیکو نهادن، تربیت و آموختن علم است که در برخی از روایت بر آموختن قرآن تأکید شده است، اضافه کرد: همچنانکه حضرت علی(ع) طی نامهای به امام حسن(ع) توصیه میکنند «پیش از آنکه هوا و هوس و فتنههای دنیا بر تو هجوم آورد، به تعلیم و تربیت تو مبادرت کردم.» این نشاندهنده جایگاه تربیت و آموزش و همراهی آن با کلام وحی و انس با قرآن است. موضوعی که رویکرد من و سایر همکارانم در این معاونت خواهد بود.
یادآوری میشود، اصغر باقرزاده با حکم یوسف نوری، وزیر آموزش و پرورش، 10 بهمنماه به عنوان سرپرست معاونت پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش منصوب شد. او پس از دریافت مدرک کارشناسی در رشته مهندسی اکتشاف معدن از دانشگاه امیرکبیر به عنوان معلم حقالتدریس و در ادامه به عنوان معلم رسمی آموزش و پرورش در مدارس تهران مشغول به کار شده و دارای دکتری مدیریت راهبردی دانش، از دانشگاه عالی دفاع ملی است.
معاون آموزش و پژوهش دانشکده دین و رسانه صدا و سیما، برنامهسازی در رادیو و تلویزیون و مسئولیت گروههای تولیدی شبکه قرآن سیما، سابقه حضور در معاونت جوانان وزارت ورزش و جوانان، تدریس در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و مراکز صدا و سیما از دیگر سوابق کاری و اجرایی اوست.
زهره رجبی اصلی
انتهای پیام
رويكرد انس با قرآن، رويكرد درستي است؛ به شرطي كه :
1- فعاليت هاي قرآني معاونت پرورشي پيوست پژوهشي و آموزشي داشته باشد.
(رويكرد صرف تبليغي و ترويجي نه رسالت وزارت آموزش و پرورش است و نه امكان پذير است.)
2- طرح ملي حفظ جزء 30 با همين رويكرد مورد بازنگري جدي قرار گيرد.
(طرحي كه حتي دو خط مباني نظري ندارد اما به اجبار بر كودكان و معلمان تحميل مي شود.)
3- مباني انس با قرآن بايد كتاب هاي درسي قرآن باشد و نه محتواهاي غيرعلمي و غير مصوب)
4- 3000 مدرسه تخصصي قرآن بر خلاف مصوبه شوراي عالي، ازمنابع غيرعلمي و غيرپژوهشي استفاده نكند. (چرا محتواي آموزشي اين مدارس سال هاست كه توزيع نمي شود؟!!!)
5- بين بخش هاي مختلف حوزه ستادي وزارت آموزش و پرورش وحدت انديشه و انسجام عمل وجود داشته باشد. (بخش هاي 30 گانه قرآني وزارت آموزش و پرورش به تنهايي از مديريت اين وزارت ناتوان هستند.)
6- كميسيون آموزش عمومي قرآن كه بايد رافع مشكلات و وحدت بخش بين اين 30 بخش باشد خود بزرگ ترين مانع رشد تربيت قرآني در وزارت آموزش و پرورش نباشد.