«بی‌نشان» پیرامون سبک زندگی ایرانی اسلامی است/ سیما کیفیت فیلمنامه‌ها را بالا ببرد + صوت
مرتضی رزاق‌کریمی گفت: در سریال «بی‌نشان» تلاش شده با محور قرار دادن خانواده، سبک زندگی ایرانی اسلامی در کنار توجه به مفاسد اقتصادی پرداخته شود.
مرتضی رزاق‌کریمی، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون، در گفتوگو با ایکنا، پیرامون ساخت جدیدترین تجربه تلویزیونی خود «بی‌نشان» بیان کرد: ایده ساخت فیلمنامه این کار ابتدا سینمایی بود که در ادامه با توجه به گستردگی موضوع و لزوم ارتباط با مخاطب وسیع به سریال تلویزیونی تبدیل شد. قصه فیلم درباره جانبازی است که میدان جنگ امروز خود را در مبارزه با مفاسد اقتصادی می‌بیند و برای از بین بردن آن نیز تمام تلاش خود را به کار می‌گیرد. ایده اولیه این کار از من و برادرم است که طرح اولیه آن توسط چند فیلمنامه‌نویس نوشته شد. در ادامه طرح مورد نظر را به سیمافیلم پیشنهاد دادیم که پس از اصلاحات مختصری تصویب شد، البته نقطه نظراتی پیرامون کار داشتند که با مذاکراتی که انجام دادیم مورد قبول واقع شد.
وی افزود: بعد از تصویب طرح از اواخر تابستان ۹۸ مرحله نگارش این سریال آغاز شد. اولین قدم نیز برای این کار، تحقیق و مطالعاتی بود که می‌بایست در چنین آثاری مد نظر قرار گیرد. درباره اهمیت تحقیق باید این نکته را اضافه کنم که هیچگاه کیفیت را فدای ساخت کار نمی‌کنم، برای همین هر اندازه که زمان نیاز باشد در بخش تحقیق و پژوهش لحاظ می‌کنم. در سناریوی این سریال دو موضوع به صورت ویژه مدنظر قرار گرفته است. ابتدا بحث خانواده که تاکید ویژه‌ای روی آن داشتیم. مطلب دوم به موضوع بحث مفاسد اقتصادی برمی‌گردد. معضلی که به روشنی این روزها پیرامون خود مشاهده می‌کنیم. لازم به ذکر است این دو موضوع در قالب یک درام خانوادگی در هم تنیده شده‌اند و به صورت مجزا مد نظر قرار نمی‌گیرند.
این تهیه‌کننده ادامه داد: جالب است بدانید قبل از اینکه به پیش تولید برسیم کار سه بار بازنویسی شد و بعد از انتخاب راما قویدل نیز یک بار دیگر طبق نظر کارگردان کار مورد بازنویسی قرار گرفت. درباره انتخاب کارگردان هم باید بگویم. چند گزینه برای کارگردانی این کار وجود داشت تا اینکه در نهایت با راما قویدل وارد مذاکره شدیم. وی از همان زمان که فیلمنامه را خواند جذب آن شد و پیشنهادهای مناسبی در جهت ارتقای کار داشت و ما نیز برای ساخت با او به توافق رسیدیم. درباره زمان فیلمبرداری هم باید بگویم تصمیم داشتیم این کار در ابتدای تابستان جلوی دوربین بریم اما اتفاق های مختلفی از جمله ابتلای بعضی از همکاران به کرونا رخ داد که باعث شد تا سریال اواسط شهریور جلوی دوربین برود. البته طولانی شدن فیلمنامه به دو امر کمک کرد، ابتدا اینکه روی فیلمنامه کاری بیشتر صورت گرفت. درضمن در بحث انتخاب لوکیشن و طراحی فضای مناسب به آنچه مدنظرمان بود، دست یافتیم.
رزاق کریمی درباره انتخاب گروه بازیگری توضیح داد: پیرامون این بخش هم، نتیجه در همکاری مشترک با کارگردان رخ داد. یعنی عده‌ای را من پیشنهاد دادم و برخی دیگر را هم کارگردان. این همفکری درباره عوامل پشت دوربین هم وجود داشت. برای مثال به انتخاب فیلمبردار اشاره می‌کنم که به پیشنهاد من در کار حضور یافت. درباره بازیگران باید این نکته را هم اضافه کنم وقتی گروه بازیگری را بستیم آن را برای تایید به سیما ارجاع دادیم، چون آنها نیز باید تایید لازم را داشته باشند. این اتفاق رخ داد و بازیگران مدنظر بدون هیچ مشکلی از سوی سیما تایید شدند.
وی یادآور شد: زمان انتخاب بازیگران سریال، با مشکلی رو‌به‌رو بودیم، آنهم اینکه با برخی بازیگران به توافق می‌رسیدیم و حتی قرار داد امضا می‌کردیم اما یکباره بازیگر از حضور در کار انصراف می‌داد زیرا با پیشنهاد بهتر مالی از طرف شبکه نمایش خانگی مواجه شده بود. این اتفاق متاسفانه باب شده و کمی برای سریال‌سازی در تلویزیون مشکل ایجاد کرده است. درباره بازیگران فعلی کار این نکته را اضافه کنم تمام افرادی که هم اکنون در این سریال حضور دارند یا دلیلشان برای پذیرش نقش، فرهنگی بوده یا اینکه به بنده اظهار لطف داشتند.
رزاق کریمی تاکید کرد: من نزدیک به یک دهه بود که از تهیه‌کنندگی دور شده و به امور مدیریتی مشغول بودم اما کار اصلی من در سینما و تلویزیون تهیه‌کنندگی است، برای همین تلاش کردم بازگشتم به این حوزه اتفاقی خوب باشد.
وی در بخش دیگری از این گفتوگو درباره ویژگی کارهای خانوادگی چنین توضیح داد: در کارهای نمایشی، متاسفانه خانواده واقعی ایرانی را کمتر شاهد هستیم ولی به شخصه تلاش کردم در آثارم به بحث روان‌شناختی مخاطب، توجه ویژه داشته باشم، چون معتقدم به این واسطه می‌توان نگاهی بهتر به موضوعات مختلف از جمله خانواده داشت. با این توضیح داشتن مطالعات روانشناسی پیرامون جامعه برای نویسندگان به نظرم یکی از اولویت‌های ویژه است.
این تهیه‌کننده افزود: تاکید روی خانواده، تنها در آثار ایرانی نیست بلکه در تولیدات سینمایی و تلویزیونی خارج از کشور هم چنین موضوعی به صورت جدی مدنظر است به ویژه در تولیدات سینمایی و تلویزیونی آمریکا این مسئله به خوبی لحاظ می‌شود. چند سال پیش که در جشنواره کن حضور داشتم فرانسیس فورد کاپولا در جمعی که من هم جز آن بودم روی خانواده در کارهایش تاکید ویژه داشت.
وی تاکید کرد: سال 85 مجموعه‌ای 26 قسمتی تحت عنوان «خانواده در ایران» را تهیه کردم. در این کار تلاش شد تا تصویری‌سازی درست و واقعی از تمامی ارکان یک خانواده داشته باشم. تاکیدمان هم به شدت روی واقع‌نگری کار بود. یکی از راهکارهایمان نیز این بود تا قهرمان مد نظرمان عاری از خطا نباشد. همچنین تلاش شد نگاهی سیاه و سفید به قهرمان در کارمان نداشته باشیم.
این تهیه‌کننده در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر اینکه چرا در تولیدات تلویزیونی خانواده‌های آرمانی عموما مذهبی هستند؟ چنین جواب داد: همانگونه که گفتم استفاده نابجا از شخصیت‌های نمایشی یکی از مهمترین عوامل برای پایین آوردن کیفیت تلویزیونی شده است. این رویکرد نادرست سبب شده که ما کلیشه‌نگاری را هم در شکل ظاهری تولیدات دینی مشاهده کنیم هم اینکه در مباحث مفهومی عموماً موضوعات شکلی تکراری داشته باشند. برای رفع این نقص در کنار بالا بردن کیفیت نوشتاری آثار، توصیه می‌کنم چارچوب‌های ذهنی تلویزیون هم بالاتر رود.
انتهای پیام
