محرومیت مسیحیان فلسطین از برگزاری مراسم دینی سال نو

به گزارش ایکنا، میدل ایست آی در تحلیلی به قلم مجدی خلدی نوشت: من در یک خانواده مسلمان فلسطینی به دنیا آمدم که جشن کریسمس همیشه برای ما یک عادت طبیعی بود. از سنین پایین اغلب به من می‌گفتند عیسی فلسطینی است درست مثل شما.  واقعیتی که باعث غرور فوق‌العاده‌ای برای من می‌شد. 

مسیحیت، بخش جدایی‌ناپذیر هویت فلسطین

مسیحیان فلسطینی نه تنها بخشی جدایی‌ناپذیر از ملت ما بلکه جنبش آزادیبخش ما نیز بوده‌اند. این نگرش جهانی چیزی بود که والدین پناهنده فلسطینی من به من القا کرده بودند. قبل از نکبه، آنها در بیت‌المقدس و شهرهای اطراف آن زندگی می‌کردند. نه چندان دور از خانه ما کلیسای قبر مقدس، مسجد الاقصی و کلیسای میلاد در بیت لحم قرار داشت. تا امروز به عنوان یک مسلمان مؤمن، آموخته‌های خود را از خانواده به فرزندانم منتقل کرده‌ام.

درک هویت ملی فلسطینیان بدون شناخت جزء لاینفک مسیحی آن که در کنار مؤلفه اسلامی آن وجود دارد غیرممکن است. مسیحیان فلسطینی نه تنها بخشی جدایی‌ناپذیر از ملت ما بلکه جنبش آزادیبخش ما نیز بوده‌اند. اسرائیل این را به خوبی می‌داند: تحت سیاست‌های استعماری اسراییل، قوانین نژادپرستانه و حملات روزانه، فلسطینی‌ها از همه مذاهب مورد نقض حقوق بشر یکسان هستند.

 از یک سو، اسرائیل به سیاست نژادپرستانه خود مبنی بر ممانعت از پیوستن خانواده‌های  فلسطینی به یکدیگر ادامه می‌دهد، در حالی که امکان بازدید از فلسطین را برای هزاران فلسطینی و دارندگان پاسپورت خارجی تقریباً غیرممکن می‌کند، چه رسد به سرمایه‌گذاری، تحصیل، تدریس یا داوطلب شدن. از سوی دیگر، در تلاش برای تغییر هویت فلسطینی، با گسترش پروژه‌های استعماری از جمله در بیت‌المقدس شرقی تلاش کرده است.

علاوه بر این، پروژه‌های شهرک‌سازی مانند ساخت «گیوات هاماتوس» در اطراف صومعه مار الیاس بین بیت لحم و بیت‌المقدس تبدیل اموال کلیسا در دروازه یافا به سکونتگاه‌های استعماری جدید و همچنین تلاش برای تبدیل کوه زیتون به پارک ملی اسرائیل به از بین بردن هویت دینی فلسطین می‌انجامد.

این گونه اقدامات تجاوزکارانه بخشی از یک روند مستمر الحاق است که با توجه به ایدئولوژی برتری‌طلبانه یهودی برخی از رهبران اسرائیل، تا زمانی که «اسرائیل بزرگ» با الحاق کامل کرانه باختری اشغالی تثبیت نشود، متوقف نخواهد شد.

علی‌رغم تجاوزاتی که علیه مردم ما انجام شده است، تسلیم نخواهیم شد یا از پیام امیدی که بیش از 2000 سال پیش از بیت لحم ارسال شده بود دست نخواهیم کشید. ما همچنین نمی‌توانیم نسبت به واقعیت‌های نقض مداوم حقوق فلسطینی‌ها از زمان نکبت 75 سال پیش چشم بپوشیم.

لزوم اجماع جهانی برای مقابله با اقدامات اسرائیل

تغییر این روند امکان‌پذیر است. با این حال، نیاز به تغییر قابل توجهی در نحوه برخورد با مسائل تا این مرحله دارد. دولت اسرائیل باید تمام اقدامات یکجانبه را متوقف و تعهدات خود را بر اساس توافقنامه‌های امضا شده و قوانین بین‌المللی به رسمیت بشناسد و اجرا کند.

کشورهای اروپایی، ایالات متحده و سایر کشورهایی که به اهمیت حفاظت از راه حل دو دولتی اعتقاد دارند، باید فوراً کشور فلسطین را در مرزهای 1967 با پایتختی بیت‌المقدس شرقی به رسمیت بشناسند و عضویت کامل آن را در سازمان ملل بپذیرند.

این نگران‌کننده است که ببینیم چگونه برخی از احزاب که ادعا می‌کنند به مسیحیت در سراسر جهان اهمیت می‌دهند، در برابر گام‌هایی که اسرائیل برمی‌دارد، سکوت اختیار کرده‌اند. گام‌هایی که مستقیماً بر حال و آینده مسیحیت در فلسطین به‌ویژه در اورشلیم اشغالی و اطراف آن تأثیر می‌گذارد.

گروه‌های مسیحی آمریکایی و اروپایی موسوم به «دوستان اسرائیل» که زیارت خود از مکان‌های مقدس مسیحی را جشن می‌گیرند، باید کمی به فکر میلیون‌ها فلسطینی، از جمله صدها هزار مسیحی فلسطینی باشند که توسط رژیم اشغالگر اسرائیل، از برگزاری جشن کریسمس در مکان‌های مقدسشان منع شده‌اند.

ما به جشن کریسمس در فلسطین، زادگاه مسیحیت ادامه خواهیم داد. این بخشی از هویت و مسئولیت ما است که سنت‌هایمان را حفظ کنیم که قطعاً جشن کریسمس را نیز شامل می‌شود. جشنی که من دوست دارم آن را هدیه فلسطینی‌ها به جهان بدانم.

بخشی از تاب‌آوری ما بسته به این است که میراث فرهنگی خود را زنده نگه داریم، به سنت‌های خود افتخار کنیم و مطمئن شویم، بدون توجه به سال‌های تبعید، ستم و اشغال، مردم ما از حق خود برای زندگی در آزادی و استقلال، صلح و آرامش مانند همه مردم در سراسر جهان برخوردار باشیم.

ترجمه از: محسن حدادی