آموزش عمومی اولویت شورای توسعه فرهنگ قرآنی نبوده است

به گزارش ایکنا، رضا نباتی، کارشناس آموزش قرآن و عضو شورای تدوین کتب درسی قرآن در سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی، در مطلبی کوتاه به انتقال شورای توسعه فرهنگ قرآنی به سازمان تبلیغات اسلامی واکنش نشان داده است که در ادامه، متن یادداشت از نظر می‌گذرد؛

«عملکرد شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور و کمیسیون توسعه آموزش عمومی قرآن کریم طی این سال‌ها نشان داد که امر آموزش عمومی قرآن هیچ‌گاه مسئله و اولویت شورای عالی انقلاب فرهنگی نبوده است.

به عنوان یک فعال قرآنی این تصمیم شورای عالی انقلاب فرهنگی را نه‌تنها غیرقابل توجیه و محل اشکال و ابهام جدی دانسته، بلکه آن را فرار به جلو و امتناع از پاسخگویی در قبال عملکرد قبلی شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور می‌دانم.

اگر شورای عالی انقلاب فرهنگی عملکرد شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور در سال‌های اخیر را بررسی کند، متوجه می‌شود که این واگذاری همان اتفاقی است که در حوزه عملکرد این شورا در تشکیل و مدیریت «کمیسیون توسعه آموزش عمومی قرآن» در وزارت آموزش و پرورش رخ داده است و این امر یعنی تکرار اشتباهات پرهزینه و آسیب‌زا و بی‌فایده.

در عملکرد ضعیف شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور همین بس که «کمیسیون توسعه آموزش عمومی قرآن کریم» که باید بر عملکرد سایر بخش‌های ذی‌ربط نظارت داشته و علاوه بر حمایت، آنها را هماهنگ کند، توسط بخشی از یک وزارتخانه و به نفع جریان خاص، مصادره شده و از این جایگاه برای تحقق اهداف خاص و ارتکاب ترک فعل‌های متعدد استفاده می‌شود.

استحاله مأموریت‌های ذاتی دستگاه‌ها با گروکشی از اعتبارات آموزش عمومی قرآن کریم به بهانه طرح ملی تربیت 10 میلیون حافظ قرآن و ...، هزینه نکردن حتی یک ریال از صدها میلیارد اعتبار آموزش عمومی قرآن، تنها بخشی از سوء‌مدیریت و ترک فعل اعضای شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور در دهه گذشته است.

با کمال تأسف شورای عالی انقلاب فرهنگی به جای رسیدگی و پاسخگویی به این بی‌نظمی‌ها و ترک فعل‌ها با چنین تصمیمی احتمالاً قصد فرار به جلو دارد؛ در حالی که این تصمیم پاک کردن صورت مسئله است.

لذا از شورای عالی انقلاب فرهنگی انتظار می‌رود ابتدا پاسخگوی مدیریت خود در دهه گذشته در زمینه عملکرد شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور باشد و بعد برای آن تعیین تکلیف جدید کند و الا توجیهی برای این اقدام وجود ندارد و اوضاع نابسامان فعلی شورا را وخیم‌تر از پیش خواهد کرد.

هر چند وجود این شورا در گذشته، چندان خیر و برکتی برای آموزش عمومی قرآن کریم کشور نداشته و بهتر است که کاملاً تعطیل شود، اما ادامه چنین رویه مبهمی جز تخریب فرهنگی و تفرقه در جامعه قرآنی کشور نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت.

از سوی دیگر شورای عالی انقلاب فرهنگی باید توجه داشته باشد که طبق شنیده‌ها «سازمان دارالقرآن» که علی‌القاعده محل استقرار شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور در سازمان تبلیغات اسلامی خواهد بود، در اصل یک مؤسسه است که در سال 1382 تأسیس شده و بعدها به غلط به جای مؤسسه کلمه سازمان به آن اطلاق کرده است، نمی‌تواند بر وزارتخانه‌ها و نهادهای دولتی اشراف داشته باشد و در نتیجه به سرنوشت کنونی کمیسیون توسعه آموزش عمومی قرآن کریم دچار خواهد شد. اسناد این ادعا در سازمان ثبت شرکت‌ها قابل پیگیری است.

در هر حال عملکرد شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور و کمیسیون توسعه آموزش عمومی قرآن کریم نشان داد که امر آموزش عمومی قرآن مسئله و اولویت این شورا و کمیسیون نبوده است.

از باب نمونه اجرای طرح‌های به اصطلاح ملی حفظ و مصادره ساعات درسی قرآن وزارت آموزش و پرورش و استحاله صد در صدی طرح «اتقان» در سال‌های جاری به خوبی این مطلب را تأیید می‌کند.

وقتی می‌گوییم آموزش عمومی قرآن کریم برای شورا مسئله و اولویت نبوده، یعنی این که فقط ابزاری پوششی بوده برای تحمیل طرح‌های خودش و نه کمک به تحقق مأموریت‌های دستگاه‌های مختلف در حوزه آموزش عمومی قرآن کریم در کشور.

شورای عالی انقلاب فرهنگی در دهه گذشته نشان داد که ابزاری برای نظارت مؤثر و مستمر بر شورای توسعه فرهنگ قرآنی و کمیسیون‌های تخصصی و کارگروه‌های آن ندارد.

خواهشمند است به سود و زیان وجود این شورا نیز توجه شود؛ چرا که شورای توسعه به هر کجا که واگذار شود باید در شیوه مدیریت خود تجدید نظر جدی داشته باشد، زیرا ادامه این رویه به تضعیف هر چه بیشتر فرهنگ قرآنی به ویژه در بخش آموزش عمومی قرآن کریم در کشور خواهد انجامید.

و در پایان، پرسشی که باید قبل از هر اتفاقی به آن پاسخ داد این است که سازمان تبلیغات اسلامی چگونه می‌تواند بر سایر وزارتخانه‌ها تعیین تکلیف کند؟ از نظر قانونی قابل توجیه نیست و جای سؤال است که چرا این سازمان محترم، زیر بار چنین مسئولیت خطیر و فرامأموریتی می‌رود؟»