ابوالقاسم عیسیمراد معتقد است: اگر خانواده و نظام تعلیم و تربیت به معنای واقعی کلمه تربیت الهی گونه داشته باشند به همان تناسب فرزندان، دانشآموزان و نوجوانان دچار چالشهای کمتری خواهند شد. نوجوانان عموماً در دچار شدن به انواع چالشها، نگرانیها و معضلات تقصیری ندارند بلکه خود قربانی شرایطی هستند که در آن قرار گرفتهاند زیرا مسائل ژنتیکی، تربیتی و یادگیری بر آسیبها و نابهنجاریهای انسان تأثیرگذار است.